Κινητοποίηση για την Πέμπτη 2 Ιουνίου από τις 8 έως τις 10 το πρωί, στην πύλη του νοσοκομείου στο οποίο εργάζονται προκήρυξαν οι υπάλληλοι στο Αττικό Νοσοκομείο, καταγγέλλοντας τη «βάρβαρη πολιτική που τους εξοντώνει και εξαθλιώνει τους ασθενείς, κάτω από τις απαράδεκτες συνθήκες στις οποίες νοσηλεύονται».
Ανακοίνωση:
"Δεν μας φτάνουν η κυβέρνηση, η αντιλαϊκή πολιτική, το κουαρτέτο και τα μνημόνια .....
Έχουμε και την «ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΑ» ΤΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ....
μα και την αδιαφορία των Πανεπιστημιακών Διευθυντών (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)
- Ήδη οι 15 επικουρικοί νοσηλευτές μας απέχουν από τις βάρδιες και τις αργίες γιατί είναι απλήρωτοι. Ήδη 50 εργαζόμενοι με κοινωφελή προγράμματα εκδιώκονται από το ΑΤΤΙΚΟ, αφού η κυβέρνηση αρνείται να ανανεώσει την πολύτιμη υπηρεσία τους. Από την άλλη μεριά χιλιάδες προσλήψεις εξαγγέλλονται διαρκώς στα ΜΜΕ αλλά στο ΑΤΤΙΚΟ (όπως και αλλού) έχουν έρθει μόλις τρεις εργαζόμενοι. Παράλληλα συνεχίζεται η γνωστή πρακτική των ρουσφετολογικών αποσπάσεων σε υπουργικά γραφεία, περιφέρειες και διάφορες διευθύνσεις (πρόσφατα είχαμε τέσσερις). Και το προσωπικό να στενάζει! Χωρίς ρεπό και υπό αμφισβήτηση ακόμα και των αδειών του καλοκαιριού. Με τα ράντζα να βασιλεύουν! Με τις κλίνες ΜΕΘ κλειστές, όπως και τις χειρουργικές αίθουσες! Με τα μηχανήματα να παραμένουν χαλασμένα!
- Το ΑΤΤΙΚΟ κινδυνεύει να «τιναχτεί στον αέρα». Οι υπουργοί, η νέα ΔΥΠεάρχισσα κ. Ιορδανίδου, η Διοίκηση μας «συμπονούν», εξακολουθούν όμως να εφαρμόζουν ακάθεκτοι τη βάρβαρη πολιτική που μας εξοντώνει! Τι αξία έχουν τα εργασιακά μας δικαιώματα μπροστά στο δημοσιονομικό κόστος, τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα εύσημα των Ευρωτυράννων; Αυτοί έχουν την κύρια ευθύνη. Και η διευθύντρια νοσηλευτικής υπηρεσίας, οι διευθυντές των κλινικών, αυτοί που ο λόγος τους "μετράει παραπάνω"; Γιατί σιωπούν; Πως ανέχονται αλήθεια αυτή την κατάσταση; Τα ράντζα, την εξάντληση του προσωπικού, την επικινδυνότητα των τμημάτων τους; Τις πολεμικές – και όχι νοσηλευτικές – συνθήκες ειδικά στις πτέρυγες 02, 03, 04, 05, 07; Και προφανώς δεν είναι αντίσταση να στέλνουν που και που κανένα υπηρεσιακό χαρτί για το τμήμα τους, ενημερώνοντας για την έλλειψη προσωπικού, έτσι, για να βγει η υποχρέωση. Ευτυχώς υπάρχουν κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις!
- Ειδικά οι ευθύνες της διεύθυνσης νοσηλευτικής υπηρεσίας είναι τεράστιες. Για πολλά χρόνια τώρα και σε αυτό το νοσοκομείο και αλλού, λειτουργεί ως ο πιο συνεπής υπερασπιστής της υποχρηματοδότησης, της υποστελέχωσης, της τρομοκρατίας. Λειτουργεί ως παραδιοικητικός, παρακυβερνητικός και εργοδοτικός μηχανισμός. Τα παραδείγματα και τα γεγονότα άφθονα και καθημερινά. Διαρκείς εκβιασμοί και «υπόγεια» τρομοκρατία στο νοσηλευτικό προσωπικό ΟΤΑΝ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ τα στοιχειώδη δικαιώματά του. Με αλλαγή τμημάτων και «πόστων» ανάλογα με την "αγωνιστικότητα" ή την υποταγή ή τις δηλώσεις «μετάνοιας» προς τη νοσηλευτική εξουσία (κοινώς γλύψιμο) του κάθε συναδέλφου. Με αυθαίρετη και επιλεκτική χορήγηση ρεπό, εκπαιδευτικών αδειών, διευκολύνσεων ωραρίου και βαρδιών, την ίδια στιγμή που παραβιάζουν κατάφωρα και συνεχώς το νόμιμο πρόγραμμα των τμημάτων με περικοπές ρεπό, αδειών, παράνομες διπλοβάρδιες, κλήσεις από το τηλέφωνο για «έκτακτη προσέλευση στη δουλειά», επικουρίες και πολλά άλλα. Με πάγωμα των μετατάξεων ή ενεργοποίησή τους ανάλογα με την προτίμηση της διευθύνουσας.
- Οι νοσηλευτικές διευθύνσεις δεν νοιάζονται για την έλλειψη προσωπικού. Ίσα – ίσα η κατάσταση αυτή τους βολεύει. Διότι αναπαράγουν την «εξουσία» τους, εκβιάζουν πάνω στην καταπάτηση των δικαιωμάτων "για να βγει το πρόγραμμα", κατηγοριοποιούν το προσωπικό. Όπως ο εργοδότης στον ιδιωτικό τομέα. Που απειλεί τον εργαζόμενό του να μην διεκδικεί τα δικαιώματά του, γιατί έξω υπάρχουν 1.500.000 άνεργοι (ή δούλος δηλ. ή απολυμένος / άνεργος). Γι' αυτό οι νοσηλευτικές διευθύνσεις είναι εχθρικές σε κάθε είδους κινητοποίηση. Πάντα η απάντηση είναι ίδια. «Πως θα βγει η δουλειά»; Ο νοσηλευτής φταίει για όλα και πρέπει να τα κάνει όλα. Δεν έχει δικαίωμα ούτε στην ξεκούραση ούτε στην διεκδίκηση.
- Το εξουσιαστικό δικαίωμα των νοσηλευτικών διευθύνσεων πάνω στο νοσηλευτή τους το δίνει ο ίδιος ο ΝΟΜΟΣ. Ένας αντιδραστικός και άδικος νόμος. Με καθηκοντολόγιο «διαταγών» προς εκτέλεση. Με έλλειψη οποιουδήποτε μηχανισμού ελέγχου ή διαφάνειας. Οι νοσηλευτικές υπηρεσίες δεν ελέγχονται από πουθενά. Αφού για το υπουργείο, τις κυβερνήσεις, τις διοικήσεις των νοσοκομείων το θέμα είναι επίσης "να βγει η δουλειά". Αδιάφορο πως. Με ράντζα, με 1 νοσηλευτή προς 40 ασθενείς, με παράνομες διπλοβάρδιες, με διασωληνωμένους στο διάδρομο, με 3000 επισκέψεις στα ΤΕΠ και τα Τακτικά Ιατρεία, πρέπει πάντα "να βγει η δουλειά". Όλοι παίζουν διαφορετικούς ρόλους αλλά στο ίδιο έργο. "Συμπονάμε" το νοσηλευτή αλλά η δουλειά, δουλειά.
- Η δικαιολογία για την ανοχή της κατάστασης που ζει ο νοσηλευτής και η νοσηλεύτρια είναι οι «υπηρεσιακές ανάγκες». Ψέματα! Στην πράξη οι νοσηλευτικές διευθύνσεις είναι ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ και ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟΙ μηχανισμοί, που στο όνομα των «υπηρεσιακών αναγκών» και της έλλειψης προσωπικού (που είναι βέβαια πραγματική) νομιμοποιούνται να προβαίνουν σε διαρκείς, αυθαίρετες παρεμβάσεις, στο πρόγραμμα, στα δικαιώματα, στις εργασιακές σχέσεις. Δεν υπάρχει πχ κανένα κριτήριο, στο γιατί κάποιος προηγείται στη μετάταξη ή στο γιατί κάποιος κάθεται επί χρόνια στο ίδιο τμήμα και άλλος τρώει ανά μήνα «μεταθέσεις».
- Η κ. Πισιμίση, επί πολλά χρόνια διευθύνουσα της νοσηλευτικής στο ΑΤΤΙΚΟ ισχυρίζεται ότι το σωματείο την αδικεί και στρέφεται προσωπικά εναντίον της. Κάνει λάθος. Όπως ήδη προαναφέραμε, συνολικά οι διευθύνσεις νοσηλευτικού προσωπικού στα νοσοκομεία λειτουργούν με βάση το δίπολο αυταρχισμός – ρουσφετολογία. Η ίδια όμως αντιπροσωπεύει αυτό το μηχανισμό και τον ακολουθεί πιστά. Δεν θα ξεχάσουμε ότι είναι η κ. Πισιμίση που όταν διεκδικούσαμε αύξηση προσωπικού ισχυριζόταν μπροστά στους υπουργούς ότι "νοσηλεύτριες έχουμε αρκετές στο ΑΤΤΙΚΟ αλλά εγγυμονούν" (τι έγκλημα αλήθεια!) και είναι εκτός υπηρεσίας. Δεν θα κλείσουμε τα μάτια όταν η ίδια με 2-3 ακόμα τομεάρχες λαμβάνουν επί έξι χρόνια το σύνολο των ωρών των απογευματινών, των υπερωριών κλπ (τόση αντοχή έχουν να δουλεύουν επί 16 ώρες συνέχεια στο νοσοκομείο;). Είναι αυτή που δίνει γραμμή στους τομεάρχες και τους προϊστάμενους "να κάνουν τα στραβά μάτια" για την παραβίαση του προγράμματος, τις παράνομες διπλοβάρδιες, τη στέρηση ρεπό κλπ και κατά τα άλλα "να το παίζουν αυστηροί" όταν ένας συνάδελφος διαμαρτύρεται για το εξαντλητικό ωράριο. Είναι αυτή που πάντα «συμβουλεύει» τους νοσηλευτές να μην αγωνιστούν (στάση εργασίας, επίσχεση, απεργία) γιατί «δεν ξέρει αν είναι καλυμμένοι και τι μπορεί να συμβεί» (έμμεση απειλή δηλαδή). Είναι αυτή που δεν έκανε τίποτα για να μείνουν οι 5μηνίτες, οι επικουρικοί, οι συμβασιούχοι του ΕΛΚΕ στη δουλειά, παρότι όλοι γνωρίζουμε ότι το νοσοκομείο χωρίς αυτούς καταρρέει! ΟΝΟΜΑΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ, Και θύματα Και ευνοούμενοι του καθεστώτος που έχει δημιουργήσει.
- Θα θέλαμε από την ΠΟΕΔΗΝ και από το νοσηλευτικό τμήμα της, όχι απλά να πάρει θέση, αλλά να μας εξηγήσει γιατί τόσα χρόνια δεν έχει ανοίξει στο παραμικρό ένα τέτοιο μέτωπο. Μήπως γιατί αρκετά από τα στελέχη των κυρίαρχων παρατάξεων είναι σήμερα διευθυντές νοσηλευτικών υπηρεσιών και τομεάρχες; Μήπως γιατί τα έχουν βρει με τις διοικήσεις και τις διευθύνσεις;
ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΑ
- Δεν αποδεχόμαστε τις απώλειες στο εισόδημα, τις μειώσεις σε νυχτερινά και αργίες, την καρατόμηση ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων που είχαμε ιδιαίτερα τα 6 χρόνια της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Παλεύουμε για να τα πάρουμε πίσω!
- Δεν θα επιτρέψουμε να συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση στην Υγεία.
- Όχι στο νόμο που από 1.1.2018 μας κόβει το ανθυγιεινό επίδομα.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
-Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Μονιμοποίηση όλων των συναδέλφων που εργάζονται με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
Σταθερή, μόνιμη δουλειά για όλους.
-Ένταξη των υγειονομικών στα ΒΑΕ με σύγχρονους όρους και δικαιώματα.
-Να αποκατασταθούν άμεσα όλες οι μισθολογικές, ασφαλιστικές, εργασιακές απώλειες.
-Μέτρα προστασίας της μητρότητας.
-Αποκλειστικά Δημόσια - Δωρεάν, Καθολική & Υποχρεωτική ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ και ΥΓΕΙΑ-ΠΡΟΝΟΙΑ.
-Πλήρης διαφάνεια στις αποφάσεις της νοσηλευτικής υπηρεσίας
Ας μη χαίρονται στην κυβέρνηση για την προσωρινή υποχώρηση του κινήματος.
Ας μη βλέπουν την αγανάκτηση του κόσμου ως χειροκρότημα.
Ας μη μεταφράζουν την προσωρινή απογοήτευση των εργαζομένων ως επιδοκιμασία της πολιτικής τους.
Η οργή μαζεύεται, το ποτάμι ξαναφουσκώνει και θα ξεσπάσει απότομα.
Τέρμα η κοροϊδία
Τώρα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού
Τώρα πληρωμή των δεδουλευμένων
Να παραμείνουν οι 5μηνίτες στην εργασία τους
Προετοιμάζουμε δυναμική απάντηση μαζί με άλλα νοσοκομεία
1η ΑΠΑΝΤΗΣΗ την Πέμπτη 2/6 με κινητοποίηση στην Πύλη του Νοσοκομείου, 8-10 πμ".