Έρχονται χρόνοι δίσεκτοι...

"Το βιοτικό επίπεδο των ελλήνων μέρα με την ημέρα μειώνεται δραματικά. Το σύστημα εξουσίας εκπροσωπούμενο απ' την κυβέρνηση που εκφράζει απολύτως τα συμφέροντα των τραπεζών, των δανειστών-τοκογλύφων, και των μη αιρετών "νταβατζήδων"των
Βρυξελλών, κάθε μέρα σπρώχνει τον πολίτη προς ένα όλο και μεγαλύτερο αδιέξοδο, μέσω της οικονομικής ασφυξίας που έντεχνα προκαλεί.

Κάθε μέρα ανακαλύπτονται νέοι φόροι, νέες απειλές, νέα πρόστιμα, μηχανεύονται νέους τρόπους να καταπατηθούν όσες ελάχιστες ευνοϊκές ρυθμίσεις έχουν γίνει για τους πολίτες (ρυθμίσεις που δεν αφορούν βεβαίως παρά την είσπραξη-ξεζούμισμα αυτών που δεν μπορούν να αντιδράσουν, των μικρών ψαριών) και είναι φανερό πως οδηγούν συνειδητά τους χρεώστες του κράτους και των τραπεζών -τους οποίους με δόλο κατάστησαν χρεώστες- στην απώλεια της περιουσίας τους, και την κατάσχεση των εσόδων τους εκτός ενός μικρού ποσού που θα φτάνει ίσα-ίσα για την καθημερινή επιβίωση.

Το σχέδιο εξαθλίωσης ενός λαού σε πλήρη εξέλιξη, με πλήρη συνείδηση, από το πολιτικό σύστημα της χώρας, που αποτελείται από επαγγελματίες δολοφόνους.

Βρισκόσαστε εν μέσω μιάς πλήρης εξέλιξης πολέμου εναντίον του ελληνικού λαού, από προδότες πολιτικούς, οι οποίοι από ίδιο όφελος, για προσωπικό τους πλουτισμό που προέρχεται από την νομή της εξουσίας μακελεύουν το ίδιο το αίμα τους, αν υποθέσουμε ότι κυλάει αίμα στις φλέβες τους, καθότι τα σκουλήκια δεν έχουν αίμα.

Η κατάσταση αυτή,  με αρωγό έναν υποταγμένο, ένα ραγιά λαό, θα φτάσει σύντομα στο απροχώρητο.
Όταν οι γέφυρες και τα πεζοδρόμια γεμίσουν από άστεγους και άκληρους, όταν βρεθούν στον δρόμο και στην πείνα οικογένειες ολόκληρες πρώην "νοικοκυραίων", χωρίς λόγο, έτσι, για να μην πληρώσουν αυτοί που πραγματικά έφταιξαν, τότε θά 'ναι αργά.
Θα έχει χυθεί -μεταφορικά- πολύ αίμα, αίμα εικονικό, που θα ζητάει πραγματικό για να ξεπλύνει την προδοσία. 

Ο θυμός, η οργή, το μίσος, η απελπισία γύρω σας γιγαντώνονται.
Δεν θα σας σώσει και δεν θα τους σώσει απ' αυτά καμία "ιδεολογία", κανένα σόφισμα, κανείς "προικισμένος ηγέτης".

Οδεύετε προς μέρες κακές και θλιβερές, που αυτοί τις προκάλεσαν κι εσείς δεν τις εμποδίσατε!..."

Του Κώστα Μαντατοφόρου