Αλλαγή υπηκοότητας με...αμοιβή!

Μια νέα παγκόσμια βιομηχανία φαίνεται πως αναδύεται σιγά σιγά, καθώς όλο και περισσότερες χώρες προσφέρουν στους ανθρώπους τη δυνατότητα να αποκτήσουν την υπηκοότηταμιας χώρας ή την άδεια διαμονής σε αυτή. Μια σειρά από προγράμματα οικονομικής φύσεως επιτρέπουν σε ξένους να εξαγοράζουν νομίμως την υπηκοότητα ή μια άδεια διαμονής με αντάλλαγμα μια ουσιώδη επένδυση.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχει τονίσει την ταχεία άνοδο αυτής της τάσης και υποστηρίζει ότι το τρέχον γεωπολιτικό πεδίο κάνει τον κόσμο να ψάχνει για “πολιτικά και οικονομικά καταφύγια”. Παρέχονται επίσης και συμβουλές φορολογικού και οικιστικού χαρακτήρα, όπως προσθέτει το ΔΝΤ.

Παρά τον πρόσφατο πολλαπλασιασμό τους, τα εν λόγω προγράμματα έχουν θεσπιστεί εδώ και δεκαετίες σε ορισμένα κράτη: για παράδειγμα, το νησιωτικό έθνος St. Kitts and Nevis διαθέτει ένα τέτοιο πρόγραμμα ήδη από το 1984.

Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται σε παγκόσμια κλίμακα οι υπηκοότητες που μπορούν να εξαγοραστούν. Ο πίνακας καταδεικνύει το γεγονός ότι, παρά του ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο που αφορά κυρίως στην Ευρώπη και την Καραϊβική, τα προγράμματα εξαγοράς υπηκοότητας υπάρχουν σε χώρες όπως ο Καναδάς, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αυστραλία, η Σιγκαπούρη και η Ταϊλάνδη.

Όπως φαίνεται και στον πίνακα που δημοσιοποίησε το mononews.gr, για να μπορέσει να πάρει κάποιος την ελληνική υπηκοότητα, θα πρέπει να πραγματοποιήσει επένδυση τουλάχιστον 250.000 ευρώ, ενώ θα χρειαστεί να περιμένει για 7 χρόνια προτού μπορέσει να κάνει τη σχετική αίτηση. Παράλληλα, δεν υπάρχει κάποιο ελάχιστο χρονικό διάστημα παραμονής στη χώρα, σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις. Το σχετικό πρόγραμμα θεσπίστηκε στην Ελλάδα το 2013.

Ακόμα, στην κορυφή του πίνακα φιγουράρουν χώρες που προσφέρουν αυτά τα προγράμματα θέτοντας μια ελάχιστη περίοδο από το πέρας της οποίας και έπειτα κάποιος θα μπορεί να κάνει την αίτηση για να αποκτήσει την υπηκοότητα. Παρά το γεγονός ότι κάποιες από αυτές δεν εμφανίζονταν για κάμποσο καιρό στον πίνακα, τελευταία, σύμφωνα με το ΔΝΤ, έχει παρατηρηθεί σε αυτές σημαντική εισροή κεφαλαίων και αυξημένος αριθμός αιτήσεων για υπηκοότητα.

Η πιο οικονομική επιλογή που μπορεί να κάνει κάποιος, είναι η Δομινικανή Δημοκρατία, της οποίας μπορεί να γίνει πολίτης κάποιος που θα επενδύσει τουλάχιστον 100.000 δολάρια (μαζί με τους φόρους) και αφού περάσει από μια αυτοπροσώπως συνέντευξη.

Γιατί όμως προσφέρουν κάτι τέτοιο οι χώρες;

Το άνοιγμα της υπηκοότητας σε ξένους ανθρώπους μπορεί να ενθαρρύνει σημαντικά τις επενδύσεις σε μια χώρα. Για παράδειγμα, στο St. Kitts and Nevis, τα χρήματα που κατέληξαν στο δημόσιο από το πρόγραμμα εξαγοράς υπηκοότητας πλησίασαν το εντυπωσιακό ποσοστό του 25% του ΑΕΠ το 2013.

Παρόμοια κέρδη έχουν δει και κράτη της Καραϊβικής αλλά και αλλού. Το έτος 2014, η εταιρεία Henley & Partners εκτίμησε ότι οι επενδυτές διέθεταν κεφάλαια ύψους 2 δισ. δολαρίων ανά την υφήλιο. Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν κι εκείνες αρκετά οφέλη: το αντίστοιχο πρόγραμμα στην Πορτογαλία αντιστοιχούσε στο 13% των εισροών κεφαλαίων από τις ξένες επενδύσεις στη χώρα το 2014!

Γιατί ο κόσμος εξαγοράζει την υπηκοότητα;

Οι ξένοι επενδυτές λαμβάνουν υπόψιν τους τα οφέλη που θα έχουν αποκτώντας την υπηκοότητα μιας χώρας ή μια άδεια παραμονής σε αυτή, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής.

Η δυνατότητα μόνιμης εγκατάστασης οικογενειών σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο ή η Αυστραλία, είναι ένας σημαντικός παράγοντας, ενώ κάποιοι θεωρούν το να μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς βίζα συγκριτικό πλεονέκτημα. Αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό για χώρες της Ευρώπης που προσφέρουν αυτά τα προγράμματα. Όπως δείχνει και το παρακάτω διάγραμμα, τα προγράμματα της Μάλτας και της Κύπρου παρέχουν τη δυνατότητα να επισκέπτεται κανείς ένα μεγάλο αριθμό χωρών χωρίς να απαιτείται βίζα.

Παρόλα αυτά, όμως, η δυνατότητα να ταξιδεύει κανείς χωρίς να χρειάζεται βίζα, έχει εγείρει δικαιολογημένα ανησυχίες για τη διαφάνεια των προγραμμάτων εξαγοράς υπηκοότητας, όπως και για το ζήτημα της εθνικής ασφάλειας. Ελλοχεύει επίσης ο κίνδυνος οι οικονομίες να εξαρτώνται σε υπερβολικό βαθμό από τις εισροές κεφαλαίων που προέρχονται από αυτά τα προγράμματα.