Δ.Καραγεωργόπουλος: Τα επίπεδα Γ' Ερασιτεχνικής Κατηγορίας από την Κυβέρνηση

"Η όποια συζήτηση για την "καταπολέμηση" του φαινομένου της ανεργίας, τάχα μέσω της χορήγησης των επιδομάτων ανεργίας (δηλαδή της ασφαλιστικής αποζημίωσης λόγω ανεργίας) σε "υγιείς εργοδότες" που θα δεχθούν να απασχολήσουν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ανέργους, κινείται γι' άλλη μια φορά σε επίπεδα Γ' Ερασιτεχνικής Κατηγορίας από την πλευρά της Κυβέρνησης.

Παραβλέπουν σκοπίμως το γεγονός ότι το επίδομα ανεργίας δεν είναι τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από μια ασφαλιστική αποζημίωση, για την οποία όμως πληρώνεις ασφάλιστρα καθ όλο το διάστημα που εργάζεσαι σε κάποιο εργοδότη, μέσω των υποχρεωτικώς παρακρατηθείσων ασφαλιστικών σου εισφορών.

Ε λοιπόν, δεν είναι δυνατόν αυτή η ασφαλιστική αποζημίωση να (επι)χορηγείται - αντί του δικαιούχου ασφαλισμένου - σε έναν "υγιή" εργοδότη, προκειμένου να ελαχιστοποιήσει το μισθολογικό του κόστος και να απασχολεί "τσάμπα" προσωπικό. Δεν είναι δυνατόν να λαμβάνει κάποιος εργοδότης επιχορήγηση, την οποία μετατρέπει σε οικονομική παροχή έναντι της αντιπαρεχόμενης εργασίας από τον εργαζόμενο.

Είναι βέβαιο ότι θα προκληθούν στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας και ουδόλως εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των ανέργων. Μια τέτοια παρέμβαση εξυπηρετεί πρωτίστως μικροκομματικά συμφέροντα, προκειμένου για ένα μικρό διάστημα να παρουσιαστούν στοιχεία "αισθητής" μείωσης των στατιστικών της ανεργίας.

Σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο κοινωνικό τοπίο, η αποτύπωση της πραγματικότητας δεν μπορεί να είναι μια φωτογραφία της στιγμής, αλλά μια ζωντανή και διαρκής προσπάθεια καταγραφής της σε συγχρονισμό με τις ραγδαίες αλλαγές που συντελούνται γύρω μας. Και εκεί η Κυβέρνηση υστερεί πολύ...πάρα πολύ...

Η πρώτη και κυριότερη στρέβλωση, αφορά την ίδια τη συζήτηση γύρω από τους "υγιείς εργοδότες". Γιατί λοιπόν αντί της επιδότησης ενός "υγιούς" εργοδότη, που δεν έχει οικονομικά προβλήματα και δεν χρωστά πουθενά, να μην δίδεται η αποζημίωση της ασφάλισης της ανεργίας, στον εργοδότη του υπό απόλυση εργαζόμενου ή του απολυμένου, προκειμένου να συνεχίσει να τον απασχολεί για ένα διάστημα και ενδεχομένως να διασώσει με τον τρόπο αυτό την επιχείρησή του; Δεν συμφωνώ εξαρχής με την πρότασή αυτή, αλλά...λέω εγώ τώρα...γιατί όχι;
Γιατί όχι και στις επιχειρήσεις που παρουσιάζουν οικονομικές δυσχέρειες χωρίς να έχει ξεκινήσει η πτωχευτική διαδικασία ή η ειδική εκκαθάριση για λόγους εξυγίανσης, εκεί δηλαδή που οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε κατάσταση πραγματικής ανεργίας, πριν την τυπική λύση των σχέσεων εργασίας τους;

Ποιος έχει μεγαλύτερη ανάγκη ενός τέτοιου μέτρου, ο "υγιής" επιχειρηματίας ή αυτός που είναι έτοιμος να κατεβάσει ρολά;

Κλείνοντας αυτή την παρέμβασή μου, θέλω να επισημάνω ότι διοικητική λειτουργία του ΟΑΕΔ ως δημόσια υπηρεσία κοινωνικής ασφάλισης κατά του κινδύνου της ανεργίας θα έπρεπε να διέπεται από τις βασικές αρχές της διοικητικής δράσης και τους κανόνες της διοικητικής διαδικασίας, έτσι ώστε να εγγυάται την άσκηση των συνταγματικά κατοχυρωμένων κοινωνικών δικαιωμάτων και να αντιμετωπίζει τον πολίτη όχι ως διοικούμενο αλλά ως χρήστη δημόσιας υπηρεσίας. Ωστόσο, η σημερινή πραγματικότητα των σχέσεων ΟΑΕΔ–ανέργων, αποκλίνει σημαντικά από τις παραπάνω βασικές αρχές, τόσο κατά τη φάση απονομής των παροχών, όσο και κατά τη φάση του διοικητικού ελέγχου των αποφάσεων των αρμοδίων οργάνων του ΟΑΕΔ."

Δημήτρης Καραγεωργόπουλος: Πρόεδρος Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας