Γενναία ενιαία ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων ζητά το Οικονομικό Επιμελητήριο

«Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Ελληνικό Δημόσιο ανήλθαν το μήνα Ιούλιο στο αστρονομικό ποσό των 90,4 δις. ευρώ. Επίσης, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση του Ο.Α.Ε.Ε από τις 105.094 ρυθμίσεις των 100 δόσεων που είχαν ενταχθεί οι ασφαλισμένοι βάσει του Ν. 4321/2015 περίπου οι μισές (51.144) έχουν απωλεστεί», τονίζει σε ανακοίνωση του το Οικονομικό Επιμελητήριο

Β/Δ Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, το οποίο συνεχίζει ως εξής:

«Τα γεγονότα αυτά, σε συνδυασμό με την απροθυμία ρύθμισης εκ μέρους των δανειοληπτών των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους προς τις τράπεζες, αποδεικνύουν ότι οι όποιες ρυθμίσεις έχουν θεσμοθετηθεί μέχρι σήμερα από την ελληνική πολιτεία δεν έχουν αποδώσει και ευρίσκονται  σε λάθος κατεύθυνση. Και τούτο διότι οι χιλιάδες συμπολίτες μας που έχουν περιέλθει σε αδυναμία πληρωμής, έχουν κατά κανόνα ληξιπρόθεσμες οφειλές όχι μόνο προς το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά και προς τα ασφαλιστικά ταμεία και προς τις τράπεζες. Οι όποιες ρυθμίσεις μέχρι σήμερα έχουν γίνει δεν λαμβάνουν καν υπόψη εάν το οικογενειακό εισόδημα του κάθε οφειλέτη επαρκεί για την πληρωμή των δόσεων όλων των ληξιπρόθεσμών οφειλών του. Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι μηνιαίες πληρωμές των δόσεων υπερβαίνουν κατά πολύ τα πραγματικά εισοδήματα τους.

Το Οικονομικό Επιμελητήριο με σχετική επιστολή του προς τους αρμόδιους Υπουργούς της Κυβέρνησης έχει προτείνει την καταγραφή όλων των ληξιπρόθεσμων οφειλών τόσο προς το Ελληνικό Δημόσιο, όσο και προς τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και προς τις Τράπεζες και αφού προσδιοριστεί ανά οφειλέτη το συνολικό ύψος των οφειλών του να γίνει μια γενναία ενιαία ρύθμιση όλων αυτών των οφειλών, λαμβάνοντας υπόψη τόσο το ύψος των οικογενειακών εισοδημάτων, όσο και την περιουσιακή αλλά και οικογενειακή κατάσταση των οφειλετών. Για παράδειγμα μια πολύτεκνη οικογένεια με πενιχρά εισοδήματα να πληρώνει ελάχιστα και οι οφειλές του να διαμορφωθούν σε περισσότερες δόσεις, συγκριτικά με μία άλλη ολιγομελή οικογένεια με μεγαλύτερα εισοδήματα ή καλύτερη περιουσιακή κατάσταση. Για περιπτώσεις αναξιοπαθούντων ή μακροχρόνια ανέργων χωρίς περιουσιακά στοιχεία, να διαγράφεται μέρος του συνολικού τους χρέους και σε εξαιρετικές περιπτώσεις το σύνολο του χρέους.

Έτσι, αφού ρυθμιστούν πλέον όλες οι οφειλές σε μία ενιαία ρύθμιση, ο κάθε οφειλέτης θα έχει κίνητρο να εργαστεί περισσότερο αλλά και να κάνει οικονομίες αυτός και η οικογένειά του για να ανταπεξέλθει στις ρυθμισμένες ήδη υποχρεώσεις του για το σύνολο του χρέους. Αλλά και οι Τράπεζες, το Ελληνικό Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία θα εισπράξουν σε βάθος χρόνων τις ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις τους που ουσιαστικά σήμερα είναι χαμένες.»