"Με αφορμή την δίωξη του Δημάρχου Πατρέων κ. Κώστα Πελετίδη, επειδή αρνήθηκε στην φασιστική και εγκληματική οργάνωση ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ την παραχώρηση χώρου για τις νεοναζίστικές της πολιτικές συγκεντρώσεις, ή ακόμα επειδή αρνήθηκε να παραδώσει στοιχεία προς ικανοποίηση ρατσιστικού ερωτήματος της, δηλώνω - δίχως δεύτερη σκέψη - ότι βρίσκομαι στο πλευρό του Δημάρχου. Κι ας διαφωνώ σχεδόν σε πολλά με τη διαχείριση της αυτοδιοικητικής εξουσίας που ασκεί.
Θα πρέπει όμως ο Δήμαρχος να γνωρίζει ότι ο κενός αντικαπιταλιστικός λόγος δεν αποτελεί φρένο ή τρόπο αποκάλυψης του φασισμού. Αντίθετα ο φασισμός κεφαλαιοποιεί καλύτερα τα αφηρημένα αντικαπιταλιστικά κηρύγματα. Άλλωστε έχει και ο ίδιος «αντικαπιταλιστικό» λόγο, που κινείται μεν έξω από τους ταξικούς κοινωνικούς διαχωρισμούς αλλά είναι απολύτως συγκεκριμένος στην εκάστοτε πραγματικότητα.
Ο δικός του «αντικαπιταλιστικός» λόγος είναι μεν λαϊκίστικος και λούμπεν αλλά είναι συγκεκριμένος και προσιτός. Στοχοποιεί πρόσωπα και καταστάσεις που έχουν ονοματεπώνυμο και είναι μια πολύ απτή χειροπιαστή πραγματικότητα, γνώριμη και στον πιο καθυστερημένο πολιτικά πολίτη.
Άλλωστε ο φασισμός επενδύει πολλά στην καθυστέρηση των μαζών. Μπορεί ως εξουσία να μην αλλάζει τις σχέσεις παραγωγής, να μην ανατρέπει δηλαδή τον καπιταλισμό, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον απλό και τον απαίδευτο πολιτικά άνθρωπο.
Ο κενός αντικαπιταλιστικός λόγος δεν αποτελεί φρένο ή τρόπο αποκάλυψης του φασισμού. Αντίθετα ο φασισμός κεφαλαιοποιεί καλύτερα τα αφηρημένα αντικαπιταλιστικά κηρύγματα. Άλλωστε έχει και ο ίδιος «αντικαπιταλιστικό» λόγο, που κινείται μεν έξω από τους ταξικούς κοινωνικούς διαχωρισμούς αλλά είναι απολύτως συγκεκριμένος στην εκάστοτε πραγματικότητα. Ο δικός του «αντικαπιταλιστικός» λόγος είναι μεν λαϊκίστικος και λούμπεν αλλά είναι συγκεκριμένος και προσιτός. Στοχοποιεί πρόσωπα και καταστάσεις που έχουν ονοματεπώνυμο και είναι μια πολύ απτή χειροπιαστή πραγματικότητα, γνώριμη και στον πιο καθυστερημένο πολιτικά πολίτη. Άλλωστε ο φασισμός επενδύει πολλά στην καθυστέρηση των μαζών. Μπορεί ως εξουσία να μην αλλάζει τις σχέσεις παραγωγής, να μην ανατρέπει δηλαδή τον καπιταλισμό, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον απλό και τον απαίδευτο πολιτικά άνθρωπο.
Την απειλή του φασισμού στην Ελλάδα οφείλουμε να την δούμε πολύ συγκεκριμένα. Και να την αντιμετωπίσουμε έτσι ακριβώς όπως είναι.
Τίποτα απ’ όσα επαγγέλλεται δεν είναι πραγματοποιήσιμο, τίποτα δεν απαντάει σε πραγματικές αντικειμενικές ανάγκες της κοινωνίας. Είναι ένας βιασμός της πραγματικότητας ώστε αυτή να προσαρμοστεί σε εγκεφαλικά κατασκευάσματα, σε μία υπέρβαση των κοινωνικών αντιθέσεων, σε μια ομογενοποίηση και σε μια ομοιομορφία, χωρίς τίποτα ν’ αλλάξει στην κοινωνική δομή. Το αποτέλεσμα του φασισμού είναι η βίαιη υποταγή του αδυνάτου στον ισχυρό. Του εργαζόμενου στον κεφαλαιοκράτη. Όπου και όποτε επιχειρήθηκε το φασιστικό πείραμα ήταν πάντοτε προσωρινό οδηγώντας τους λαούς και τις κοινωνίες σε τερατογενέσεις και σε τραγωδίες. Ακριβώς σ’ αυτό το ζήτημα η γνώση της ιστορίας παίζει ρόλο αναντικατάταστο."