Δήλωση Γιάννη Παναγόπουλου, Προέδρου ΓΣΕΕ μετά τη συνάντηση με τους εργοδοτικούς φορείς

Από τη σημερινή συζήτηση βγήκε ένα συμπέρασμα κοινό, το οποίο το στέλνουμε με τον πιο καθαρό και τον πιο απόλυτο τρόπο προς την Κυβέρνηση, προς τα Κόμματα τα οποία τη στηρίζουν και βεβαίως προς τους πολιτικούς εκπροσώπους των δανειστών.

Τα προβλεπόμενα για τους μισθούς στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση εργασίας είναι αδιαπραγμάτευτα. Τα κατώτερα ημερομίσθια και οι κατώτατοι μισθοί δεν επιδέχονται κανενός είδους κούρεμα.

Το δεύτερο, ότι πρέπει να διατηρηθεί – και είναι κοινή θέση της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών φορέων – ο 13ος και 14ος μισθός. Προσθέτω, γιατί κι αυτό αποτελεί

Αυτός είναι ο κοινός τόπος εργαζομένων και εργοδοτών. Βεβαίως υπάρχουν και διαφορές. Ετέθη στο τραπέζι από τους εργοδοτικούς φορείς με διαφόρους τρόπους και σε παραλλαγές το θέμα του παγώματος κάθε είδους αυξήσεων που προβλέπονται στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Δεν συμφωνούμε, και στην επιστολή που θα σταλεί προς τον Πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς θα αιτιολογούμε ως ΓΣΕΕ για πιο λόγο δεν αποδεχόμαστε πάγωμα μισθών.

Εκείνο που είναι σημαντικό και νομίζω ότι αυτή η πρωτοβουλία θα αναδείξει τα κεντρικά ζητήματα είναι ότι δεν επιτρέπεται στην Κυβέρνηση και στο πολιτικό σύστημα να υποχωρήσει ατάκτως στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών. Γιατί είναι παράλογη η απαίτηση, είναι μη αναπτυξιακή και μη επιστημονική και – αν θέλετε – βαθύτατα υφεσιακή.

Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα δεν ευθύνονται κατ΄αρχήν για το χάλι των δημοσίων οικονομικών. Γι΄ αυτό ευθύνονται όσοι διαχειρίστηκαν τα δημόσια οικονομικά και έφτιαξαν το πελατειακό κράτος, την αναρχία στην παραγωγική διαδικασία κατά το μέτρο που παρεμβαίνει το κράτος και όλα όσα κατά καιρούς έχουμε διαπιστώσει.

Επαναλαμβάνω ότι οι μισθοί στην Ελλάδα δεν ευθύνονται στο βαθμό που επιχειρούν να τους εμφανίσουν για την ανταγωνιστικότητα. Και οι πρόσφατες έρευνες, και οι μελέτες διεθνών οργανισμών, ινστιτούτων, ερευνητικών κέντρων, δείχνουν ότι από άλλα ζητήματα εξαρτάται η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και όχι από τους μισθούς και μάλιστα τον κατώτατο που περιλαμβάνει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Για την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση συζητήσαμε τις πρώτες προτάσεις που μας έχουν δώσει οι επιστημονικοί συνεργάτες μας. Γι΄ αυτό ακριβώς το ζήτημα, της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας και τα άλλα κόστη που επηρεάζουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και της οικονομίας, την ανάπτυξη, την απασχόληση και τη μείωση της ανεργίας, θα καλέσουμε πάραυτα την Κυβέρνηση σε τριμερή διάλογο, αλλά με τη δέσμευση πως ό,τι συμφωνείται θα πρέπει να νομοθετείται. Γιατί εμείς έχουμε εντοπίσει σε πάρα πολλά ζητήματα ότι υπάρχει πολιτική απροθυμία να ληφθούν μέτρα και για μένα, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή που δεν αποτελούν τεχνικά ζητήματα, αλλά βαθύτατα πολιτικά ζητήματα, τα οποία το πολιτικό σύστημα για λόγους συμφερόντων και διαπλοκής δεν τα έχει ακουμπήσει πραγματικά.

Και η έννοια αυτή του διαλόγου ενισχύεται γιατί αν στην αναπτυγμένη Ευρώπη όπως μας λένε ο κοινωνικός διάλογος είναι εργαλείο συμφωνίας, για μας, στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας είναι απαραίτητος αρκεί να υπάρχει μια προϋπόθεση: ό,τι συμφωνούμε η Κυβέρνηση να το τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια. Και στο ζήτημα κατώτερου μισθού, διατήρησης του 13ου-14ου μισθού και της μετενέργειας της ΕΓΣΣΕ για τα οποία υπάρχει συμφωνία των κοινωνικών φορέων, οφείλει η κυβέρνηση να τη σεβαστεί και να παλέψει να το σεβαστούν και οι δανειστές μας.