Ergasianews.gr Η δυνατή φωνή του κόσμου της μισθωτής εργασίας!
«Την ψυχική μου υγεία και το νευρικό μου σύστημα ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΖΑΡΕΥΩ ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ ΛΟΓΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΟΣΤΟΣ»...Με αυτή την φράση καταλήγει την επιστολή του στην οποία περιγράφει όλα όσα βίωσε και τον εξανάγκασαν σε παραίτηση από την εργασία του, εκπαιδευτικός που θέτει πια, έστω και αργά μία ολόκληρη πόλη και ένα ολόκληρο σύστημα, απέναντι στις ευθύνες τους, αφού είχε την δύναμη να προστατεύσει την ψυχή του και να μην οδηγηθεί σε καταστάσεις χωρίς επιστροφή που όλοι θα έλεγαν «ήταν ένας καλός άνθρωπος», όταν θα τον αποχαιρετούσαν στην τελευταία του κατοικία, έχοντας θέσει τέρμα στη ζωή του.
Ήταν μία περίοδο «bullying» σε εργαζόμενο εκπαιδευτικό από μαθητές του που του στέρησαν το εισόδημά του, όταν κάποιοι προσπάθησαν να του στερήσουν την ψυχολογική του σταθερότητα.
Μία επιστολή που πιστεύουμε ότι αξίζει να διαβαστεί από όλους τους εργαζόμενους.
Μία επιστολή από έναν εκπαιδευτικό σε ΕΠΑΛ της Φλώρινας, τον Κώστα Μαντζανά, που περιγράφει πως εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και πως οι συνάδελφοι και οι ανώτεροί του, τον εγκατέλειψαν έρμαιο στις επιθέσεις και στις απειλές μίας μερίδας μαθητών, που δεν μπόρεσαν να συνετίσουν…
«Μπαίνοντας μέσα σε ένα τμήμα της Α’ Λυκείου να διδάξω, κάποιοι μαθητές, εκτός των άλλων (όπως το να πετάνε αντικείμενα ο ένας στον άλλον και να βγάζουν άναρθρες κραυγές απ’ όλο το φάσμα του ζωικού βασίλειου…), έφτασαν στο σημείο να ανεβαίνουν επάνω στα θρανία (!!!), δήθεν για να κόψουν δρόμο και να πετάξουν κάποια αντικείμενα στο σκουπιδοτενεκέ της αίθουσας… Φτάνοντας στα όριά μου μ’ αυτά τα γεγονότα και κάνοντας έναν λάθος χειρισμό από μέρους μου, ανάρτησα μια δημοσίευση για τα εν λόγω γεγονότα σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης στο διαδίκτυο (αναφέροντας βέβαια μόνο τα γεγονότα και τίποτε άλλο, ούτε χαρακτηρισμούς, ούτε ονόματα, ούτε τάξη, παρά μόνο τα γεγονότα). Κάποιοι από τους μαθητές αυτού του τμήματος είδαν τη συγκεκριμένη ανάρτησή μου και την έδειξαν στο διευθυντή του σχολείου. Μετά από λίγες μέρες, ο διευθυντής του σχολείου, μαζί με τους υποδιευθυντές, με κάλεσαν στο γραφείο του, όπου με επέπληξαν αυστηρά για το εν λόγω σφάλμα μου. Δέχτηκα όμως ότι έκανα μια απερισκεψία και αμέσως μετά έσβησα τη συγκεκριμένη ανάρτηση από το διαδίκτυο, προσπαθώντας να επανορθώσω.
Ακολούθησαν οι διακοπές των Χριστουγέννων, όπου πίστευα ότι τα συγκεκριμένα γεγονότα θα ξεχνιούνταν.. Επιστρέφοντας στο σχολείο μετά τις διακοπές και μπαίνοντας μέσα στο εν λόγω τμήμα της Α’ Λυκείου για να διδάξω, οι μαθητές στην αρχή ήταν όλοι βλοσυροί και αμίλητοι… Πριν ξεκινήσω να μιλάω, ένας μαθητής πήρε το λόγο και άρχισε να μου επιτίθεται για την εν λόγω ανάρτηση στο διαδίκτυο. Κάποιοι άλλοι κοντά του σιγοντάρανε σ’ αυτά που μου έλεγε. Εκτός των άλλων, με απείλησε εμμέσως πλην σαφώς ότι η πόλη της Φλώρινας είναι μικρή και ότι αν το έκανα αυτό σε άλλο τμήμα, θα κινδύνευε και η σωματική ακεραιότητά μου… Μου απαίτησε επίσης να ζητήσω συγνώμη ενώπιον του τμήματος, κάτι που φυσικά δεν το δέχτηκα, καθ’ ότι δεν έχω συνηθίσει στη ζωή μου να δέχομαι ούτε απειλές, ούτε εκβιασμούς… Του είπα να ζητήσουν οι ίδιοι πρώτοι συγνώμη για όσα απαράδεκτα έκαναν μέσα στο τμήμα, κάτι που δεν το έκαναν.
Πίστευα ότι το θέμα θα έληγε εκεί. Γελάστηκα.. Η συνέχεια ήρθε να μου αποδείξει το αντίθετο… Τα διάφορα γεγονότα απειθαρχίας, προσβολών σε βάρος μου και παραβατικότητας άρχισαν να αυξάνονται ΡΑΓΔΑΙΑ, σε βαθμό που άρχισα πλέον να διαισθάνομαι αλλά και να συνειδητοποιώ ότι μια αρκετά μεγάλη μερίδα μαθητών (και πέραν του εν λόγω τμήματος) είχε πλέον σκοπό, με την παραμικρή ευκαιρία που θα τους δίνονταν, να μου σπάσουν τα νεύρα και να με φτάσουν στα όρια μου…
Πόρτες άνοιγαν απ’ έξω (από μαθητές άλλων τμημάτων) ή άνοιγαν και μετά έκλειναν με πάταγο την ώρα που έκανα μάθημα σε κάποια τμήματα (!!), καπάκια από αναψυκτικά έπεφταν προς το μέρος μου, μέχρι και ένα γεμάτο μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό έπεσε στα πόδια μου μια μέρα που συμπλήρωνα το απουσιολόγιο (!!!), άλλοι μου αντιμιλούσαν υψώνοντας τον τόνο της φωνής τους, άλλοι μου λέγανε διάφορα την ώρα που περνούσα από κοντά τους, άλλοι μου έκλειναν το δρόμο την ώρα που περπατούσα (!!!) και ο κατάλογος των παραβατικών συμπεριφορών απ’ την πλευρά αυτής της αγέλης των μαθητών είναι ακόμα μακρύς…
Πολλά απ’ αυτά τα γεγονότα συνέβησαν μία συγκεκριμένη μέρα, και αναφέροντάς τα στο διευθυντή του σχολείου, εκείνος φιλοτιμήθηκε να τιμωρήσει με 1 μέρα αποβολή έναν μαθητή απ’ όλους αυτούς, απ’ όλα όσα είχαν συμβεί εκείνη τη μέρα. Πηγαίνοντας σπίτι μου εκείνη τη μέρα, ήμουνα σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση.. Σκέψεις τριγυρνούσαν συνεχώς μέσα στο κεφάλι μου, μέχρι που καταστάλαξα στην εξής απόφαση: Την ψυχική μου υγεία και το νευρικό μου σύστημα ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΖΑΡΕΥΩ ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ ΛΟΓΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΟΣΤΟΣ, συνεπώς αποφάσισα να παραιτηθώ από εκπαιδευτικός του 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας'..»
