"Η φορολαίλαπα εξαφανίζει τις επιχειρήσεις και αυξάνει την ανεργία"

Ελάφρυνση των φορολογικών βαρών φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων ζήτησε τόσο από τον πρωθυπουργό  Αλέξη Τσίπρα όσο και από τον πρόεδρο της ΝΔ κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Κωνσταντίνος Μίχαλος με αφορμή τις εξαγγελίες που παραδοσιακά γίνονται κάθε χρόνο στη ΔΕΘ. Όπως επισημαίνει στη συνέντευξή του στα dikaiologitika.gr, για τα φυσικά πρόσωπα πρέπει να υπάρχουν δύο μόνο συντελεστές φορολογίας, ενώ για τις επιχειρήσεις σε πρώτη φάση ο συντελεστής φορολόγησης πρέπει να πέσει στο 20% με ταυτόχρονη μείωση και του ΦΠΑ.

«Πλέον δεν μιλάμε για φοροδιαφυγή, αλλά για αντικειμενική αδυναμία πληρωμής φόρων», σημειώνει χαρακτηριστικά, ενώ ξεχωριστή αναφορά κάνει στις παθογένειες της Δημόσιας Διοίκησης, αλλά και στην ανάγκη αντιμετώπισης της ανεργίας.

"Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε σε ετήσια βάση κατά 0,9% το δεύτερο τρίμηνο του 2016, αντί 0,7% που ήταν αρχική πρόβλεψη. Όπως όλα δείχνουν, η μνημονιακή εκτίμηση για πτώση του ΑΕΠ κατά 0,3% στο σύνολο του 2016 θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επαληθευθεί. Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε μηδενισμό της ύφεσης στο β’ εξάμηνο. Ακόμα κι αν περιοριστεί, όμως, η ύφεση στο 0,3% και το ΑΕΠ της χώρας ανέλθει σε 175 δισ. ευρώ στο τέλος του 2016, αυτό θα σημαίνει ότι από το 2009 η ελληνική οικονομία θα έχει χάσει σωρευτικά 62,4 δισ. ευρώ.

Το χρέος της θα υπερβαίνει τα 320 δισ. ευρώ και θα είναι –σε απόλυτους αριθμούς– κατά 50% μεγαλύτερο σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2009.

Να αναφέρω, ακόμα, ότι από το 2009 μέχρι σήμερα, ο δείκτης της αξίας των ακινήτων έχει υποχωρήσει κατά 40%. Και ο δείκτης των μη εξυπηρετούμενων δανείων έχει εκτοξευθεί στο 45,1% από 7,7% το 2009. Σε απόλυτους αριθμούς, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια υπερβαίνουν συνολικά τα 108 δισ. ευρώ.

Τα νούμερα αυτά αποτυπώνονται στην καθημερινότητά μας. Αποτυπώνονται στις δυσκολίες, στα εμπόδια, στον αγώνα και στην απόγνωση που βιώνει, όλο και πιο έντονα, η ελληνική και ειδικά η μικρομεσαία επιχείρηση."

"Η βασική αιτία για το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία συνεχίζει να βουλιάζει στην ύφεση είναι ότι η δημοσιονομική πολιτική στηρίζεται στην υπερφορολόγηση, στοχοποιώντας ειδικότερα τον ιδιωτικό τομέα. Πρόκειται για μια πολιτική που αφαιρεί πόρους από την αγορά και από την κοινωνία, για να συντηρηθεί ένα όλο και πιο αναποτελεσματικό κράτος, το οποίο παρέχει όλο και χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες στους πολίτες.

Μια πολιτική που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, αλλά αντίθετα το οξύνει, διαιωνίζοντας τις συνθήκες ύφεσης.

Η φοροδοτική ικανότητα πολιτών και επιχειρήσεων έχει εξαντληθεί προ πολλού. Τα στοιχεία για την εισπραξιμότητα του ΦΠΑ είναι ενδεικτικά: 18% λιγότερες ήταν οι εισπράξεις σε σχέση με τον οφειλόμενο φόρο το πρώτο εξάμηνο του 2016. Αλλά και στο φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, η απόκλιση των εσόδων σε σχέση με το στόχο έφθασε τα πρωτοφανή επίπεδα του 25%.

Στο πρόσφατο Οικονομικό Βαρόμετρο του ΕΒΕΑ, επτά στους δέκα ερωτώμενους δήλωσαν ότι αδυνατούν να εκπληρώσουν τις φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις τους. Πλέον δεν μιλάμε για φοροδιαφυγή, αλλά για αντικειμενική αδυναμία πληρωμής φόρων. Αυτό που λέμε εδώ και χρόνια, θα το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά, μήπως και ακούσει κανείς.

Η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να βγει από την ύφεση με αυξήσεις φορολογικών συντελεστών, σε μια διαρκώς συρρικνούμενη βάση. Εάν αυτή τη θεμελιώδη αλήθεια δεν τη συνειδητοποιήσει, επιτέλους, η πολιτική ηγεσία του τόπου, είμαστε καταδικασμένοι όλοι μαζί να αποτύχουμε. Για να επανέλθει η ελληνική οικονομία –και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της- στα προ κρίσης επίπεδα, θα χρειαστούν τα επόμενα χρόνια επενδύσεις τουλάχιστον 100 δισ. ευρώ. Το γνωρίζουμε, το λέμε εδώ και καιρό."

"Στην Ελλάδα, ένας επιχειρηματίας ή επενδυτής καλείται σήμερα να πληρώσει 29% φόρο επιχειρήσεων, 15% φόρο μερισμάτων, 5-10% εισφορά αλληλεγγύης, ΕΝΦΙΑ επιχειρήσεων, υψηλούς φόρους στην ενέργεια και στην τηλεφωνία. Και όλα αυτά, ενώ ο ΦΠΑ έχει φθάσει στο 24%. Με τα νέα φορολογικά μέτρα και την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, ένας επιχειρηματίας που θέλει να δημιουργήσει ατομική, ομόρρυθμη ή ΙΚΕ – ΕΠΕ – ΑΕ, υποχρεούται ουσιαστικά να καταβάλλει στο κράτος το 50% έως και 74% των κερδών του. Ποιος νέος άνθρωπος θα δεχθεί σήμερα να αναλάβει επιχειρηματικό ρίσκο, για να έχει συνεταίρο το κράτος;

Για ποιο λόγο θα αποφασίσει κανείς σήμερα να επενδύσει στην Ελλάδα και όχι σε μια γειτονική χώρα, όπου η συνολική επιβάρυνση δεν ξεπερνά το 27%; Εμείς ζητάμε να καθιερωθεί ένας ενιαίος flat rate συντελεστής φορολογίας εισοδήματος για τις επιχειρήσεις, που δεν θα ξεπερνά το 20% και να μειωθούν σταδιακά οι συντελεστές ΦΠΑ.

Ζητούμε, επίσης, διεύρυνση της φορολογικής βάσης και αύξηση της εισπραξιμότητας των φόρων. Αυτό σημαίνει:

"Και βέβαια όχι. Για αυτό και ήδη διαχρονικά ζητούμε από όλες τις κυβερνήσεις να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν επιτέλους οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά και να υπάρξει στόχευση σε συγκεκριμένους τομείς όπου η χώρα μας παρουσιάζει συγκριτικά πλεονεκτήματα.

Εμείς έχουμε ξεχωρίσει έξι βασικούς τομείς της οικονομίας στους οποίους πρέπει να δώσει έμφαση η κυβέρνηση με στόχο να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη και στην απασχόληση. Οι μεγάλες αυτές επενδυτικές κινήσεις στρατηγικής σημασίας αφορούν ανάπτυξη επιχειρηματικών πάρκων, δημιουργία εμπορευματικών κέντρων και κόμβων συνδυασμένων μεταφορών, ανάπτυξη αιολικών πάρκων, προώθηση μεγάλων ενεργειακών projects, αξιοποίηση των λιμένων και αξιοποίηση του παράκτιου μετώπου της Αττικής."

"Ζητούμε συρρίκνωση του κράτους, βελτίωση της Δημόσιας Διοίκησης και αποτελεσματικότερο έλεγχο στις κρατικές δαπάνες.

Αυτό σημαίνει:

'Τα επιμελητήρια εδώ και καιρό έχουν εστιάσει τις προτάσεις τους στην ανάγκη μείωσης του ποσοστού ανεργίας στη χώρα μας και ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων, προτείνοντας την αναβάθμιση του θεσμού της μαθητείας με ένα νέο πλαίσιο που να θέτει σε εφαρμογή ένα ευρύτερο σχέδιο εκσυγχρονισμού της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, με σκοπό τη στενότερη διασύνδεσή της με την αγορά εργασίας και την οικονομία.

Προτείνουμε τη λειτουργία ενός αξιόπιστου μόνιμου συστήματος διάγνωσης αναγκών εργασίας για στοχευμένο σχεδιασμό των δράσεων απασχόλησης, που θα αποτυπώνει τις πραγματικές ανάγκες των επιχειρήσεων σε ειδικότητες και δεξιότητες, ώστε ο σχεδιασμός των παρεμβάσεων να μη γίνεται πλέον «στα τυφλά» όπως στο παρελθόν, αλλά να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας, των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων της χώρας και, πρωτίστως, των ίδιων των ανέργων.

Έτσι, η αποτελεσματική σύζευξη της προσφοράς με τη ζήτηση εργασίας θα υποστηρίξει την αποτελεσματικότητα των δράσεων καταπολέμησης της διαρθρωτικής διάστασης της ανεργίας."

---

Σχόλια