Ελπίδα και ενότητα στους αιθέρες του Λονδίνου

Το Ηνωμένο Βασίλειο δειλά και σταθερά κάνει τα πρώτα βήματα προς την ελευθερία ώστε να επανέλθει η καθημερινή ζωή στη φυσιολογική προ Covid-19 και περιοριστικών μέτρων κατάσταση. Οι Βρετανοί αργά αρχίζουν να ξαναγυρνούν στις δουλειές, τις δραστηριότητες και τις συνήθειές τους.

Το τίμημα σε ανθρώπινες ζωές ήταν πολύ μεγάλο στην κοινωνία καθώς το βρετανικό στέλεχος του ιού εξαπλώθηκε αστραπιαία στον πληθυσμό στις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Από τότε και μέχρι πριν από λίγες μέρες, για τρεις ολόκληρους μήνες, έκλεισαν τα πάντα και σε ολόκληρη τη χώρα επιβλήθηκε ένα αυστηρό άνευ προηγουμένου λοκντάουν.

Οι επιβαλλόμενοι περιορισμοί και τα εμβόλια στα οποία μαζικά, συστηματικά και συντεταγμένα προχώρησε το βρετανικό σύστημα υγείας για τους πολίτες του έφεραν επιτέλους το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Υπάρχουν ημέρες πλέον που δεν υπάρχει ούτε ένας νεκρός από κορονοϊό στο πολυπολιτισμικό αχανές Λονδίνο.

Το παράδοξο είναι πως η πολύβουη βρετανική πρωτεύουσα αυτούς τους μήνες δεν θύμιζε τίποτα από το «ένδοξο» παρελθόν της. Δρόμοι χωρίς κίνηση, άδεια πάρκα, κλειστές παμπ και εστιατόρια, μετρό και λεωφορεία με άπειρες άδειες θέσεις καθήμενων, καθώς όλη η ζωή περιστρέφεται στο τέικ αγουέι και στο ντελίβερι αλλά και στις ουρές με κοινωνική απόσταση 2 μέτρων στα σούπερ μάρκετ.

Τα μουσεία, τα θεάματα και κάθε πολιτιστική εκδήλωση σε αναστολή με μόνη διέξοδο το διαδίκτυο. Το Σίτι αδειανό, οι ουρανοξύστες στέκουν βουβοί σε μια πόλη φαντασμάτων θαρρείς, καθώς η τηλεργασία «βάζει φωτιά» στα πληκτρολόγια.

Τη μόνη κίνηση που διακρίνεις στην πόλη, και που φαίνεται να μην σταματά ποτέ, είναι οι γερανοί της «ανάπτυξης» που τείνουν και στρίβουν νωχελικά τα κορμιά τους καθώς προσθέτουν ορόφους και τετραγωνικά σε πολυώροφα κτίρια που φτάνουν και αγγίζουν τους ουρανούς. Και ήρθε ο Απρίλης!

Ο καιρός αποζημίωσε τους Λονδρέζους καθώς λίγο πριν από τις αργίες για το Πάσχα των Καθολικών ήρθε η μερική άρση κάποιων περιοριστικών μέτρων. Μέσα σε πρωτόγνωρες θερμοκρασίες, που άγγιξαν σχεδόν τους 25 βαθμούς Κελσίου, τα σχολεία άνοιξαν, οι Λονδρέζοι που ασφυκτιούσαν έγκλειστοι ξεχύθηκαν σε πάρκα και επετράπη ευτυχώς η επανένωση οικογενειών και φίλων μέχρι έξι άτομα σε κλειστούς χώρους.

Τα δέντρα, διάσπαρτα στην πόλη, στέκουν αντιστεκόμενα στους μαύρους καιρούς ολάνθιστα πλέον, οι καμέλιες και οι μανόλιες οργιάζουν με την ανθοφορία τους σε κάθε μικρή αυλή, υάκινθοι, ασφόδελοι και νάρκισσοι δίνουν τον χρωματικό τόνο της εαρινής πανδαισίας.

Οι αργίες και οι διακοπές βρήκαν τους κατοίκους της βρετανικής πρωτεύουσας με αναπτερωμένες ελπίδες να βγαίνουν από το μούδιασμα του εγκλεισμού και να κοιτούν αισιόδοξα το μέλλον, ιεραρχώντας τις προτεραιότητες της ζωής, επιζητώντας με νέους όρους την κοινωνική επαφή αλλά επίσης τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη και τη συναδέλφωση.

Νομίζω πως όλοι μας πλέον, έπειτα από όλα αυτά τα αναπάντεχα που ζούμε, αρχίζουμε σιγά σιγά να αναθεωρούμε σχέσεις και σκέψεις και να αποζητούμε πραγματικά ουσιαστικά και ουσιώδη πράγματα και ανθρώπους στη ζωή μας.

Ανακαλύπτουμε τον σημαντικό ρόλο της οικογένειας και των φίλων, βλέπουμε πόσο εφήμερη και μικρή μπορεί να είναι η ζωή και συνειδητοποιούμε πως η ψυχική και συναισθηματική μας υγεία βασίζεται στην ανθρώπινη επαφή και το δέσιμο με τους δικούς μας ανθρώπους.

Πήρε φωτιά το ψυχρό διαδίκτυο στην καραντίνα μας, καθώς οι οθόνες γεμίζουν με αγαπημένους που κουβεντιάζουμε τα καθημερινά μας ή βλέπουμε μαζί ταινίες σε παράλληλη σύνδεση μέσα από δημοφιλείς πλατφόρμες ή ακόμα στέλνουμε απλά γραπτά μηνύματα και φωτογραφίες υπενθύμισης για όσα βιώνουμε. Ολα εκείνα τα μοναδικά λεπτά και δευτερόλεπτα που φεύγουν, γλιστρούν μακριά και δεν τα μοιραζόμαστε.

Είναι στιγμές στην εσωτερική μοναξιά μας που θέλουμε να ξέρουμε τι σκέφτεται και αισθάνεται ολόκληρη η κοινότητα γύρω μας. Αν τα συναισθήματα που έχουμε και δεν μοιραζόμαστε πια με τον περίγυρό μας τα αισθάνονται και οι συνάνθρωποι στη γειτονιά ή την πόλη μας. Εχουμε όλοι την ίδια μοίρα και τις ίδιες συνθήκες επιβίωσης από τον φονικό ιό και ψάχνουμε μια διασύνδεση των ζωών μας έστω κι από μακριά.

Το βραδάκι της Κυριακής 4 Απρίλη, έπειτα από ένα πραγματικά ηλιόλουστο καθολικό Πάσχα που άδειασε τα σπίτια και γέμισε τις πίσω αυλές, τα πάρκα και τα μπαλκόνια με Λονδρέζους που γέμιζαν βιταμίνη D, η νύχτα άρχιζε να ξεδιπλώνει τα σκούρα πέπλα της σε ένα καθάριο, χωρίς ίχνος υγρασίας ουράνιο στερέωμα. Στο ανατολικό Λονδίνο τα μάτια στράφηκαν στον ουρανό. Καθώς το φως λιγόστευε, ένα υπέροχο τεράστιο ουράνιο τόξο εμφανίστηκε σταδιακά και φωτοβολούσε μυστηριακά.

Μα υπάρχει τέτοιο φαινόμενο; Βραδινό ουράνιο τόξο; Τι αριστούργημα της φύσης είναι αυτό; Αρχισε η «επαφή» με τους γύρω μας. Τι ξέρουμε; Τι γνωρίζουμε; Οι μηχανές αναζήτησης και τα κοινωνικά δίκτυα ψάχνουν και τρεντάρουν το φαινόμενο.

Η απάντηση; Πρόκειται για ένα εκπληκτικό έργο τέχνης με τίτλο «Global Rainbow» που το εμπνεύστηκε η Αμερικανίδα (με καταγωγή από το Πουέρτο Ρίκο) εικαστικός Yvette Mattern και προβάλλεται για να φέρνει το φως σε σκοτεινά ουράνια στερεώματα ώστε να αναπτερώνονται οι ελπίδες μας.

Η «φωτισμένη» τέχνη, που φέρνει ελπίδα και ενότητα στους αιθέρες της πολύπαθης από την πανδημία πρωτεύουσας, προβάλλεται από τις περιοχές Μπάρκινγκ και Ντάγκενχαμ στο ανατολικό τμήμα της πόλης και είναι ορατή από τα κατώφλια, τους δρόμους και τα μπαλκόνια μας.

Αυτό το σε δημόσια θέα έργο, μέρος του προγράμματος τέχνης «Glow 2021», έρχεται να ενώσει όλους τους ανθρώπους που δεν μπορούμε να συναντηθούμε αυτοπροσώπως, όμως έχουμε τη δυνατότητα να μοιραστούμε τις οπτικές και συναισθηματικές μας εμπειρίες στο διαδίκτυο μέσω των παραθύρων μας.

Το «Global Rainbow» είναι μια μεγάλης κλίμακας εγκατάσταση τέχνης με δημόσιο φωτισμό. Ακτινοβολεί επτά ακτίνες φωτός που αντιπροσωπεύουν το φάσμα χρωμάτων ενός φυσικού ουράνιου τόξου: κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε, λουλακί και βιολετί.

Οι φωτεινές ακτίνες λέιζερ 120+ W που προβάλλονται λάμπουν σε παράλληλες οριζόντιες γραμμές, δημιουργώντας τόξο με οριζόντια φυσική προοπτική ενός πραγματικού ουράνιου τόξου με τροχιά (φάσμα προβολής) έως 60 χιλιόμετρα, ανάλογα με τις ατμοσφαιρικές συνθήκες, κάνοντάς το ορατό σε ολόκληρη την ανατολική πλευρά της βρετανικής πρωτεύουσας.

Η παρουσίαση του έργου είναι ποιητική, μαγική και με δυναμισμό. Περιλαμβάνει τον ανοιχτό ορίζοντα και η οπτική του άποψη είναι τόσο εφήμερη όσο η θέα ενός φυσικού ουράνιου τόξου. Λαμπυρίζει τόσο θεωρητικά όσο και συμβολικά.

Η προβολή του περικλείει τη γεωγραφική και κοινωνική ποικιλομορφία στα διαφορετικά σημεία του κόσμου που παρουσιάζεται. Το «Global Rainbow» η Mattern τo εμπνεύστηκε με την εμφάνιση ενός εντυπωσιακού ουράνιου τόξου την 1η Ιανουαρίου 2007.

«Παρακολούθησα το πιο εντυπωσιακά δραματικό και θεαματικό ουράνιο τόξο που ανέτειλε μέσα σε αποκαλυπτικά σύννεφα που αιωρούνταν πάνω από τον Γουόλντεν Ποντ της Μασαχουσέτης την πρώτη ημέρα του 2007. Με συγκίνησε και εμπνεύστηκα βαθιά να αντιγράψω αυτό το όραμα καλλιτεχνικά. Με εντυπωσίασε η συμβολική σημασία που αποκτούσε η αποκάλυψη του ουράνιου τόξου» αναφέρει η δημιουργός που ζει και εργάζεται ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και το Βερολίνο.

Το εκπληκτικό έργο τέχνης παρουσιάζεται από τους «Creative Barking και Dagenham» ως μέρος των έργων «Global Streets», ενός εθνικού έργου που χρηματοδοτείται από το Arts Council England National Lottery Project Grants και τα διαχειρίζεται η FESTIVAL.ORG που θα οργανώσει με ασφάλεια το πρώτο πλήρες, ζωντανό, υπαίθριο φεστιβάλ τεχνών, το οποίο θα πραγματοποιηθεί μετά το ξέσπασμα του Covid-19, σε όλη τη χώρα, ώστε όλοι οι συνεργαζόμενοι φορείς να μοιράζονται τις εμπειρίες τους σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης του Covid-safe (ασφάλεια λόγω της πανδημίας) σε υπαίθριες εορταστικές εκδηλώσεις.

Τη φωτεινή εγκατάσταση την χάρηκε το Λονδίνο μέχρι τις 5 Απρίλη και ήδη ταξιδεύει για να την απολαύσουν και άλλες περιοχές. Πρόσφατα προβλήθηκε στο Εδιμβούργο και το Μπέρμιγχαμ, ενώ δεν πρέπει να ξεχάσουμε πως το έργο ξεκίνησε εντυπωσιακά την Πολιτιστική Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 2012.

Πάντα μετά την καταιγίδα τα σύννεφα διαλύονται, το παντοδύναμο φως ιριδίζει ανάμεσα στις τελευταίες σταγόνες που αιωρούνται αναποφάσιστες στον αέρα και την υγρή ατμόσφαιρα. Τότε εμφανίζεται σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια το χρωματικό φάσμα του ουράνιου τόξου που σηματοδοτεί το τέλος του κακού, το ξεκίνημα του νέου, την ασφάλεια, την ελπίδα και την αισιοδοξία πως όλα θα αποκατασταθούν, όλα θα πάνε καλά για τον κόσμο και τη ζωή μας.

🔴 «Global Rainbow», Μπάρκινγκ και Ντάγκενχαμ, Ανατολικό Λονδίνο, επίσης στον ιστότοπο της δημιουργού.

🔴 Μένουμε σπίτι, μένουμε ασφαλείς! Λόγω της πανδημίας παρακολουθούμε εκδηλώσεις και φεστιβάλ σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία.