Το λεμόνι είναι ο καρπός του υβριδικού δέντρου που ονομάζεται λεμονιά (επιστ. Κιτρέα η λεμονέα, Citrus × limon) και ανήκει στα εσπεριδοειδή [οικογένεια ρουτοειδών (Rutaceae)]. Ο καρπός αυτός χρησιμοποιείται κυρίως για τον χυμό του, παρ’ όλο που χρησιμοποιούνται επίσης το πιο σαρκώδες μέρος του και ο φλοιός του, ιδιαίτερα στη μαγειρική. Ο χυμός του λεμονιού περιέχει περίπου 5% κιτρικό οξύ, το οποίο δίνει στα λεμόνια τη χαρακτηριστική ξινή τους γεύση, και pH από 2 μέχρι 3. Αυτή η οξύτητα καθιστά το λεμόνι φτηνό και εύκολα διαθέσιμο υλικό για χρήση σε εκπαιδευτικά πειράματα χημείας.
Το λεμόνι είναι καλλιεργημένο υβρίδιο που προέρχεται από άγριες ποικιλίες, όπως το κίτρο και το μανταρίνι. Είναι άγνωστο πού και πότε έγινε αυτή η διασταύρωση. Ο κίτρος, προφανώς ο καρπός στον οποίο αναφέρεται ο Πλίνιος στη Φυσική Ιστορία (XII, vii.15) ως το malum medicum -τον «ιατρικό καρπό»-, είναι, κατά τα φαινόμενα, το πρώτο εσπεριδοειδές που ήταν γνωστό στη Μεσόγειο. Απεικονίσεις εσπεριδοειδών δέντρων υπάρχουν σε ρωμαϊκά μωσαϊκά στη Βόρεια Αφρική, αλλά η πρώτη σαφής περιγραφή του λεμονιού συναντάται στις αρχές του 10ου αιώνα, σε πραγματεία περί γεωργίας του Αραβα Κούστους αλ Ρούμι.
Περί τα τέλη του 12ου αιώνα, ο Ιμπν Τζαμί, προσωπικός γιατρός του μεγάλου μουσουλμάνου ηγέτη Σαλαντίν, έγραψε πραγματεία περί του λεμονιού. Πιστεύεται ότι οι πρώτες λεμονιές καλλιεργήθηκαν στο οροπέδιο Ντέκαν στην κεντρική Ινδία. Η ονομασία «λεμόνι» προέρχεται από περσική λέξη (Limu), η οποία είναι συγγενική με τη σανσκριτική λέξη nimbuka. Λεμονιές καλλιεργήθηκαν στη Γένοβα στα μέσα του 15ου αιώνα και εμφανίστηκαν στις Αζόρες το 1494. Πρόσφατες έρευνες έχουν εντοπίσει λεμόνια στα ερείπια της Πομπηίας.
Τα λεμόνια χρησιμοποιήθηκαν παλιά από το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό για την καταπολέμηση του σκορβούτου, καθώς παρείχαν μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C. Πλούσιο λοιπόν σε βιταμίνη C, καθώς και σε βιταμίνες Β1, Β2, Β3, Β6, το λεμόνι αποτελεί μια μικρή διατροφική έκπληξη. Πέρα από τις σημαντικές αυτές βιταμίνες, είναι πλούσιο και σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, κάλιο, φώσφορο, μαγνήσιο, πυρίτια, νάτριο, ασβέστιο καθώς και σε μεταλλικά άλατα. Οι αντιοξειδωτικές του ιδιότητες το καθιστούν πρωταγωνιστή στην καταπολέμηση διαφόρων ειδών καρκίνου αλλά και στην προστασία της καρδιάς.
Εχει αντιπυρετική δράση, ενώ θεωρείται και ένα από τα αποτελεσματικότερα φυσικά αντιμικροβιακά για την καταπολέμηση διαφόρων ιών, λοιμώξεων και φλεγμονών. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο το γεγονός ότι οι παλιότερες γενιές το χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύσουν τσιμπήματα από έντομα ή τσούχτρες, αλλά και για να ρίξουν τον υψηλό πυρετό.
Αποτελεί ιδανικό φάρμακο για την αντιμετώπιση των χειμωνιάτικων λοιμώξεων και άλλων προβλημάτων υγείας, ο χυμός του συστήνεται σε όλες τις προληπτικές και θεραπευτικές αγωγές των λοιμώξεων του αναπνευστικού, αλλά και για την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος, βοηθώντας την αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων.
Μερικές σταγόνες λεμονιού σ’ ένα ποτήρι νερό ανακουφίζουν αμέσως από τη δυσπεψία και τις καούρες. Ο οργανισμός, για να αφομοιώσει τις τροφές, εκκρίνει διάφορα γαστρικά υγρά, με πιο δυνατό από όλα το υδροχλωρικό οξύ, του οποίου η υπερέκκριση προκαλεί την καούρα. Αν έχετε υπερέκκριση και πιείτε λίγο χυμό λεμονιού (δηλαδή φυσικό κιτρικό οξύ), το στομάχι σας θα πάψει να παρασκευάζει υδροχλωρικό οξύ, έτσι η πέψη θα γίνεται καλύτερα και χωρίς καούρες.
Πιστεύεται συχνά ότι το λεμόνι είναι όξινο, διότι έχει ξινή γεύση. Ωστόσο, σύμφωνα με την επιστήμη, το λεμόνι είναι μια αλκαλική τροφή και εξηγείται ως εξής: Οταν πίνουμε τον χυμό λεμονιού, αυτός οξειδώνεται για να σχηματίσει νερό, διοξείδιο του άνθρακα και μία ανόργανη ένωση. Ο αλκαλικός ή όξινος χαρακτήρα της ανόργανης ένωσης που σχηματίζεται καθορίζει αν το τρόφιμο είναι αλκαλικό ή όξινο. Εάν περιέχει περισσότερο νάτριο, κάλιο ή ασβέστιο, αυτό θα γίνει μια αλκαλική τροφή. Επειδή, οι ενώσεις νατρίου διαλύονται στο νερό, σχηματίζεται ένα αλκαλικό διάλυμα.
Na2CO3 + H2O —> 2NaHCO3
HCO3-+ H2O —> H2CO3 + OH-
2 (Na +) 2O2-+ 2H2O —> 4NA + OH-+ O2
Με το ζεστό νερό πολύπλοκες χημικές αντιδράσεις οξείδωσης θα λάβουν χώρα και το λεμόνι, γρήγορα, θα γίνει αλκαλική τροφή.
Αγαπημένο το λεμόνι για τα οφέλη του.
Η αρωματοθεραπεία με λεμόνι καταπραΰνει το στρες και το άγχος
Χρησιμοποιήστε αιθέριο έλαιο λεμονιού για να κάνετε αρωματοθεραπεία και να απολαύσετε πλήρως τη δύναμη του λεμονιού. Το αιθέριο έλαιο περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις των δραστικών συστατικών των λουλουδιών και του δέντρου. Τα συστατικά αυτά αποτελούν την ουσία του ίδιου του δέντρου και παρέχουν θεραπευτικά οφέλη με μικρό κόστος. Οι ωφέλιμες ουσίες του αιθέριου ελαίου προέρχονται από τα λουλούδια, τον καρπό, τα φύλλα ή τον φλοιό του δέντρου. Οταν εισπνέεται, έχει ορισμένες ισχυρές επιδράσεις. Το αιθέριο έλαιο λεμονιού έχει δράση κατά του στρες και του άγχους.
Μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν άτομα που άγγιζαν αιθέριο έλαιο λεμονιού, λεβάντας και ιλάνγκ ιλάνγκ έδειξε ότι η ενέργεια αυτή μείωσε σημαντικά τη λειτουργία του συμπαθητικού νευρικού συστήματος. Επίσης, το μασάζ αρωματοθεραπείας με λεμόνι, δεντρολίβανο και μέντα ανακουφίζει από τη δυσκοιλιότητα τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
📍 Οι πληροφορίες είναι αντλημένες από:
● https://fysiognwsia.blogspot.com/2011/10/limon.html#ixzz6GTEUdU4F,
● https://www.proionta-tis-fisis.com/pos-na-hrisimopoiisete-to-lemoni-therapeftika/,
● https://enallaktikidrasi.com/2016/01/tropoi-xrisis-floudas-kai-xumou-lemoniou/#.