Μπορεί το ποδόσφαιρο ακόμα στην Ελλάδα να θεωρείται αντρικό σπορ σε επίπεδο πρωταθλημάτων, προκρίσεων και ενδιαφέροντος, όμως διαθέτουμε ως χώρα και ικανές γυναικείες ποδοσφαιρικές ομάδες, που με λιγότερα εφόδια και περισσότερα προβλήματα, αλλά με "καθαρότερους" αγωνιστικούς χώρους και ήθος, δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό και αξίζει να γνωρίσετε τις καλύτερες ομάδες από αυτές, όπως κατέγραψε το ert.gr, τον ποδοσφαιρικό χάρτη των γυναικείων πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου που αποτελείται από:
-10 ομάδες έχει η Α΄ Εθνική (16 έχει η superleague – Α΄ Εθνική ανδρών).
-18 ομάδες έχει η Β΄ Εθνική γυναικών σε συνολικά τρεις ομίλους (18 ομάδες έχει η football league – Β΄ Εθνική ανδρών).
-40 ομάδες έχει η Γ΄ Εθνική, σε οκτώ ομίλους από τέσσερις έως έξι ομάδες ανά όμιλο (64 ομάδες έχει η football league2 – Γ΄ Εθνική ανδρών σε τέσσερις ομίλους).
Σύνολο λοιπόν γυναικείων ομάδων σε εθνικές κατηγορίες 68, με υπόθεση εργασίας 22άδα αθλητριών ανά ομάδα, σημαίνει 1.496 ποδοσφαιριστίνες. Αριθμός που σίγουρα είναι μεγαλύτερος, αφού και σε τοπικά πρωταθλήματα υπάρχουν ποδοσφαιρικές ομάδες γυναικών και σε ορισμένα σωματεία υπάρχουν και υποδομές. Ξεχωριστό κεφάλαιο αποτελούν οι αθλήτριες – μαθήτριες που δίνουν τον αγώνα τους σε διπλό επίπεδο και γι’ αυτό αξίζουν το σεβασμό και την ενίσχυση όλων μας.
Αγία Παρασκευή
Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι τα γυναικεία σωματεία δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά στο οργανωτικό πεδίο και με ανδρικά στα πλαίσια της λειτουργίας τους μέσα σε έναν ενιαίο αθλητικό όμιλο, που καλλιεργεί τα σπορ σε διάφορες εκδοχές, αφού ορισμένα από αυτά είναι αυτοτελή.
Επιπλέον σε πολλές περιοχές, ειδικά στην επαρχία, αποτελούν συχνά τη μόνη αθλητική διέξοδο για τις γυναίκες στον αθλητισμό, γεγονός που τονίζει και την κοινωνική προσφορά των συγκεκριμένων συλλόγων.
Αναζητείστε την ερμηνεία των πολλών ομίλων στο γυναικείο ποδόσφαιρο στην προσπάθεια να μειωθούν τα συγκοινωνιακά κόστη (μετακίνηση, διατροφή, διανυκτερεύσεις) που καλούνται να αντιμετωπίσουν σωματεία και ΕΠΟ από ισχνά ταμεία σε δύσκολες εποχές και με προσέλευση θεατών σαφώς μικρότερη από τα ανδρικά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου..
Και πάλι το συγκεκριμένο πρόβλημα παραμένει ως πονοκέφαλος στις διοικήσεις των ομάδων.
Λέγαμε για το οικονομικό πρόβλημα και για την μερική ανακούφισή του, επιστρατεύονται χοροί, πάρτι, συνεστιάσεις, λαχειοφόρες αγορές, ημερολόγια, χορηγίες επαγγελματιών, αλλά και βραδιές μακαρονάδας. Η τελευταία αναφορά είναι και η λιγότερο διαδεδομένη και αποτελεί παραδοσιακή μέθοδο ενίσχυσης συλλόγων (όχι μόνο αθλητικών) στην Ικαρία, όπου συνήθως σε δημοτικούς χώρους, με εθελοντική προσφορά υλικών και εργασίας, γίνεται βραδιά μακαρονάδας (άρα χαμηλών λειτουργικών εξόδων) και το εισιτήριο εισόδου, μπαίνει στο ταμείο των διοργανωτών.
Το βέβαιο είναι ότι η συμπεριφορά των (όχι πολλών πρέπει να πούμε) φιλάθλων που παρακολουθούν αγώνες γυναικείου πρωταθλήματος, είναι αρκετά διαφορετική από αρκετούς αγώνες ποδοσφαίρου ανδρών και σαφώς πιο ήπια και πολιτισμένη.
Αν και αριθμητικά το κοινό υπολείπεται αυτού των ανδρικών πρωταθλημάτων και «διαβασμένο» ως προς το άθλημα και τους κανόνες του είναι και πιστό δίνοντας το παρόν τακτικά, αφού στις εξέδρες ακούγονται σχόλια και γίνονται συγκρίσεις και εκτιμήσεις για τους αγώνες που προηγήθηκαν, αλλά και γι’ αυτούς που ακολουθούν.
Αναρωτηθείτε πάντως τι προτιμάτε να ακούτε στο γήπεδο, την κριτική ότι η τάδε τερματοφύλακας δεν μπλοκάρει τη μπάλα για να μην της χαλάσει το μανικιούρ (το πιο «σκληρό» σχόλιο που έχουμε ακούσει σε όσους αγώνες γυναικών έχουμε παρακολουθήσει), ή τις υποψίες (που συχνά επαληθεύονται) ότι ένα παιχνίδι ανδρικού πρωταθλήματος είναι στημένο.
Σίγουρα όμως υπάρχει διαφορά στη δύναμη για προφανείς λόγους. Καταλήγοντας, προτείνουμε ανεπιφύλακτα να δώσετε το παρόν, όποτε μπορέσετε, σε αγώνες γυναικείου πρωταθλήματος, όπου είναι βέβαιο ότι κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν θα σας πυροβολήσουν με πιστόλι φωτοβολίδας, δεν θα σας πετροβολήσουν, δεν θα σας πετάξουν καφέ, πέτρες, ή πάσης φύσεως αντικείμενα και δεν θα σας καθυβρίσουν εν χορώ.