Εργαζόμενοι απέτρεψαν να βγουν στο σφυρί τα κλωστήρια Μαρώνειας

Πήρε αναβολή για τις 4 Απριλίου ο πλειστηριασμός μετά την κινητοποίηση έξω από τα δικαστήρια της Κομοτηνής

Τέλη του 2011 και δεν έχει καταστεί εφικτή η χρηματοδότηση της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας με την εγγύηση του δημοσίου, όπως προβλέπει και σχετική υπουργική απόφαση, δημοσιευμένη στο ΦΕΚ. Το αποτέλεσμα είναι τα εργοστάσια της επιχείρησης, να παραμένουν ανενεργά και οι εργαζόμενοι απλήρωτοι για περισσότερα από δύο χρόνια. Η σανίδα σωτηρίας έρχεται από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά και συγκεκριμένα από τις ΗΠΑ, όμως προσκολλά στο γνωστό ελληνικό πονοκέφαλο που ακούει στο όνομα γραφειοκρατία. Την ίδια στιγμή, οι πιστωτές, προμηθευτές και άλλοι πρώην συνεργάτες της εταιρίας, ζητούν να πάρουν τα χρήματα τους, έχοντας προβεί σε δικαστικά μέτρα διεκδίκησης.

Κάπως έτσι περιγράφεται η σημερινή εικόνα της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, που τόσο πολύ έχει απασχολήσει την κοινωνία της Ροδόπης, αλλά κυρίως ταλαιπωρήσει τους εκατοντάδες εργαζόμενους της. Περιμένοντας τις εξελίξεις σε ότι αφορά το αμερικανικό ενδιαφέρον οι εργαζόμενοι έρχονται αντιμέτωποι με τις απαιτήσεις, παλιών οφειλετών. Μία από αυτές τις περιπτώσεις, έφτασε χθες στα δικαστήρια της Κομοτηνής, όπου ένας εκ των προμηθευτών της εταιρίας, θέλησε να βγάλει στο σφυρί, περιουσιακά στοιχεία του ομίλου, προκειμένου να εισπράξει τις οφειλές του. Πρόκειται για επιχειρηματία της Νάουσας, ο οποίος μαζί με το νομικό του εκπρόσωπο και διεκδικώντας περίπου 400 χιλιάδες ευρώ, κίνησε τη διαδικασία του πλειστηριασμού.

Οι εργαζόμενοι μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο και φοβούμενοι ότι θα χαθεί η μοναδική ευκαιρία του αμερικανού επενδυτή, εμπόδισαν τη διαδικασία. Συγκεντρώθηκαν μπροστά από το δικαστικό μέγαρο την ώρα που ήταν προγραμματισμένος ο πλειστηριασμός και ζήτησαν από τον προμηθευτή αναβολή, έως ότου καταλήξει η συμφωνία με τον αμερικανό. Εάν αυτή τελεσφορήσει τότε, θα πάρουν όλοι τα χρήματα τους, είπαν. Σημειώνεται ότι το εργοστάσιο των Κλωστηρίων Μαρώνειας και συγκεκριμένα ο μηχανολογικός του εξοπλισμός επρόκειτο να βγει χθες στο σφυρί.

Το εργοστάσιο Κλωστηρίων της Μαρώνειας, λειτουργεί τα τελευταία 10 χρόνια στη βιομηχανική περιοχή της Κομοτηνής και θεωρείται το στολίδι του ομίλου. Είναι το πιο σύγχρονο και οι εργαζόμενοι συνήθιζαν να το αποκαλούν «διαμάντι» από τα συνολικά 17 εργοστάσια που διαθέτει στην Ελλάδα και το εξωτερικό η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία. Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, έχει τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα και θεωρείται ότι είναι το πρώτο, που θα τεθεί σε λειτουργεί, εάν τελεσφορήσει η υπόθεση με τον αμερικανό επενδυτή και ξεκινήσει και πάλι η παραγωγή.

Τρία εκατομμύρια ευρώ η τιμή εκκίνησης

Η τιμή εκκίνησης έχει οριστεί στα 3 εκατομμύρια ευρώ. Βασικό επιχείρημα των εργαζομένων ήταν ότι σε περίπτωση πώλησης και εφόσον από το νόμο έχουν προτεραιότητα εκείνοι θα έπαιρναν τα χρήματα, καθώς τους οφείλει η επιχείρηση. Οι οφειλές της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, προς τους εργαζόμενους ξεπερνούν κατά πολύ τα 3 εκατομμύρια ευρώ. Με αυτές τις προϋποθέσεις και κάτω από τις ασφυκτικές πιέσεις των εργαζομένων, τελικά ο προμηθευτής αποφάσισε την αναβολή έως τις 4 Απριλίου του πλειστηριασμού. Υπάρχουν διαβεβαιώσεις από την εταιρία ότι είναι θέμα δύο μηνών να καταλήξει η συμφωνία του αμερικανού επενδυτή με την εταιρία και εν όψει αυτής της προοπτικής ματαιώθηκε ο πλειστηριασμός, είπε ο δικηγόρος του προμηθευτή, Γιώργος Μπιλέκας. «Οι οφειλές της επιχείρησης, σε εμάς είναι γύρω στα 400.000 ευρώ. Σε ότι αφορά το εργοστάσιο, μιλάμε για τον μηχανολογικό εξοπλισμό, για την κινητή δηλαδή περιουσία που ανέρχεται με εκτίμηση δικαστηρίου στα 3.085.000 ευρώ. Εμείς είμαστε καλοπροαίρετοι και πιστεύουμε ότι όντως θα ευδοκιμήσει αυτό το σχέδιο εξυγίανσης και γι’ αυτό προβαίνουμε στη ματαίωση του πλειστηριασμού». Ο προμηθευτής, περιμένει τα χρήματα από το 2008, υποστήριξε ο δικηγόρος του και πρόσθεσε ότι από τότε βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με την Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία, διεκδικώντας σχεδόν μισό εκατομμύριο ευρώ. «Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο αυτό να εκποιείται αναγκαστικά η κινητή περιουσία της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας. Είχαμε όλο αυτό το διάστημα διαβεβαιώσεις καταρχήν ότι θα δοθεί μια πολιτική λύση στο θέμα, ναυάγησε αυτή η προοπτική, τώρα υπάρχει το σενάριο του αμερικανού επενδυτή, θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα ευοδωθεί αυτό το σχέδιο και ότι θα ικανοποιηθούμε, οι εργαζόμενοι και όλοι οι προμηθευτές».

Δυναμική κινητοποίηση

Είναι αξιοσημείωτο, ότι στη διαμαρτυρία μπροστά από τα δικαστήρια της Κομοτηνής, βρέθηκαν εργαζόμενοι από τις περιοχές της Νάουσας και της Βέροιας εκτός από αυτούς της Ροδόπης. Σύσσωμα απαίτησαν για το καλό και των δύο πλευρών, ο προμηθευτής να αναβάλει τον πλειστηριασμό και δέχθηκαν με ανακούφιση την απόφαση του. «Πήραμε μία ανάσα», είπε η πρόεδρος των εργαζομένων στα Κλωστήρια της Ροδόπης, Μάρθα Στογιατζάκη και πρόσθεσε ότι, «ελπίδα όλων είναι άμεσα να προχωρήσει η επένδυση του αμερικανού. Θέλουμε να πάρουμε τα χρήματα μας και να γυρίσουμε στις δουλειές μας, γιατί το βασικότερο όλων είναι να γυρίσουμε στη δουλειά μας, να υπάρχει αύριο, όχι μόνο να πάρουμε τα χρήματα μας». Σε ότι αφορά την υπόθεση του αμερικανικού ενδιαφέροντος, γραφειοκρατικό είναι το πρόβλημα και εκεί οφείλονται οι καθυστερήσεις των τελευταίων μηνών, είπε η κ. Στογιατζάκη. «Όλοι μιλούν για ανάπτυξη αλλά όταν λειτουργούν με αυτούς τους αργούς ρυθμούς είναι πολύ δύσκολο οι επενδυτές να περιμένουν 6-7 μήνες για να ξεκινήσουν. Ευτυχώς για εμάς είναι ακόμη εδώ, θεωρώ ότι έχει προχωρήσει πάρα πολύ η διαδικασία και ελπίζουμε ότι τις επόμενες ημέρες θα έχουμε κάποιες καλύτερες δηλώσεις. Ας το σκεφτούν και οι πολιτικοί που κάθε μέρα μιλούν για ανάπτυξη και για επενδυτές που παρακαλούν να έρθουν και στην Ελλάδα επικρατεί αυτό το καθεστώς».

Ο πλειστηριασμός θα ήταν καταστροφικός τη δεδομένη στιγμή, σχολίασε από την πλευρά του, ο Αθανάσιος Παπαντωνίου, εκπροσωπώντας τους εργαζόμενους από την Πέλλα. «Έχουμε έρθει διεκδικώντας με τις τελευταίες ενημερώσεις που έχουμε από την εταιρία και από διάφορους άλλους εμπλεκόμενους που ασχολούνται με το θέμα, ότι τελειώνει η υπόθεση μας, δηλαδή μετά από 3,5 χρόνια έχουμε φτάσει στη βρύση να πιούμε νερό». Αφήνοντας υπόνοιες για την επιλογή του εργοστασίου, που βγαίνει πρώτο στο σφυρί, ο κ. Παπαντωνίου, τόνισε πως οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να αγωνίζονται διεκδικώντας όχι μόνο τα χρήματά τους, αλλά και δουλειά. Στην περίπτωση που μέχρι και τη νέα ημερομηνία πλειστηριασμού, δεν προχωρήσει η εξαγορά της επιχείρησης από τον επενδυτή, τότε οι εργαζόμενοι θα κινηθούν δικαστικά διεκδικώντας και εκείνοι τα χρήματα τους, είπε ο κ. Παπαντωνίου. «Θα προχωρήσουμε όλοι σε πλειστηριασμούς, οι εργαζόμενοι δεν αντέχουν άλλο, απλώς εδώ που φτάσαμε και με την ενημέρωση που έχουμε είναι ότι θα ξεκινήσουν να δουλεύουν κάποια εργοστάσια. Θα πάρουμε αυτά που διεκδικούμε εδώ και τόσο καιρό και να σωθούν κάποιες οικογένειες, όλοι έχουμε φτάσει στο αμήν, δεν υπάρχει άλλη υπομονή σε τίποτα».

Οφειλές 31 εκ. ευρώ στους εργαζόμενους

Το ιλιγγιώδες ποσό των 31 εκατομμυρίων ευρώ, οφείλει ο όμιλος στους εργαζόμενους, ανέφερε ο κ. Παπαντωνίου. Είναι οφειλές των τριών χρόνων περίπου. Είναι ενδεικτικό ότι κατά μέσο όρο οφείλονται στα 25.000 ευρώ στον καθένα. «Μιλάμε για 550 οικογένειες, για κάποιους που έχουν φύγει ήδη, κάποιοι απολυμένοι, κάποιοι που έχουν μπει σε προγράμματα, υπάρχουν πάνω από 800 άνθρωποι που θα πληρωθούν. Είναι 30 μήνες, μπορείς να πεις ότι έχει να παίρνει χιλιάδες ευρώ ο καθένας από εμάς και αυτά τα λεφτά σήμερα είναι μεγάλο ποσό, που δεν μπορεί να καλυφθεί έτσι εύκολα».

Το σχέδιο διάσωσης

Το ενδιαφέρον αμερικανικής επενδυτικής εταιρείας στις αρχές του 2011 μοιάζει με θαύμα για τους εργαζόμενους της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας. Στις 17 Μαΐου 2011 ο υποψήφιος επενδυτής από τις ΗΠΑ απέστειλε επίσημη επιστολή εκδήλωσης επενδυτικού ενδιαφέροντος, αποβλέποντας στην εφαρμογή των βασικών αξόνων του εγκεκριμένου επιχειρησιακού σχεδίου για την επαναλειτουργία των κλωστοϋφαντουργικών μονάδων μαζί με τη δημιουργία μονάδων επεξεργασίας και αξιοποίησης αποβλήτων, όλες σε υφιστάμενες εγκαταστάσεις της εταιρείας. Μάλιστα, στα 40 εκατ. ευρώ αποτιμάται η προσθήκη των 2 νέων υποδομών, παράλληλα με τις υποχρεώσεις του ομίλου προς εργαζόμενους, ασφαλιστικά ταμεία και προμηθευτές, που υπερβαίνουν τα 75 εκατ. ευρώ. Η επόμενη κίνηση των επενδυτών καταγράφεται τον περασμένο Ιούνιο, οπότε και υποβάλλουν επίσημη πρόταση προς την Εθνική Τράπεζα (ως συντονιστή και των υπόλοιπων πιστωτριών τραπεζών), ενώ λίγες μέρες αργότερα, στις 11 Ιουλίου η γενική συνέλευση των μετόχων του ομίλου λαμβάνει πλήρη γνώση όλων των ενεργειών για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας.

Με τη συμπλήρωση έξι μηνών από την εκδήλωση ενδιαφέροντος, αναμένουν με αγωνία τα αποτελέσματα μέχρι τα τέλη του έτους εργαζόμενοι και επενδυτές. Εάν ευοδωθούν οι σχετικές συζητήσεις με τις τράπεζες, τότε οι Αμερικανοί επενδυτές θα εξαγοράσουν την επιχείρηση και θα θέσουν σε εφαρμογή το επιχειρησιακό σχέδιο που είχε προετοιμαστεί για να μπορέσει να επιβιώσει η εταιρεία.

Έτσι, από τα περίπου 600 άτομα του εργατικού δυναμικού της θα παραμείνουν στις θέσεις τους 245, θα επαναλειτουργήσουν δύο κλωστήρια (Ροδόπη και Μαρώνεια), ενώ θα κατασκευαστούν και δύο μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων-παραγωγής ενέργειας. Την ίδια στιγμή θα γίνει πράξη το σχέδιο εισόδου στην αμερικανική αγορά με τη συλλογή ενδυμάτων «Stevi Ritch», η οποία είναι έτοιμη τόσο σε επίπεδο προϊόντων όσο και σε ζητήματα marketing, διαφήμισης κ.α.