Ergasianews.gr Η δυνατή φωνή του κόσμου της μισθωτής εργασίας!
Σε αιχμηρό σχολιασμό της πολιτικής επικαιρότητας και δη των τεκταινόμενων στο χώρο της κεντροαριστεράς, προχώρησε ο γνωστός συνδικαλιστής Δημήτρης Καραγεωργόπουλος, μέσω της προσωπικής του σελίδας στο Facebook, κάνοντας λόγο για... "κουρασμένους, γηρασμένους και μπουχτισμένους από τη βολή τύπους...", οι οποίοι σύμφωνα με το συνδικαλιστή λυμαίνονται την κοινωνικοπολιτική ζωή της χώρας και "δεν αφήνουν ζωτικό χώρο κι ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους".
Μάλιστα στο κλείσιμο του σχολιασμού του ο κ. Καραγεωργόπουλος φαίνεται να δίνει το δικό του προσωπικό στίγμα για το πως ο ίδιος σκοπεύει να κινηθεί κοινωνικοπολιτικά, λέγοντας ότι "Δεν είναι η στιγμή για να κρυβόμαστε. Είναι η στιγμή για να πάρουμε θέση. Και αρκετοί εξ ημών είθισται να παίρνουμε θέση...και εφεξής πιο έντονα και πιο δυναμικά.
Όχι γιατί είμαστε σίγουροι για τα πάντα, αλλά γιατί είμαστε σίγουροι ότι θα χάσουμε τα πάντα αν αφήσουμε τη νιότη να περάσει άπραγη, αν αφήσουμε τις μέρες να περνούν και εμείς απλά να τις βλέπουμε...!
Γιατί υπάρχει άλλος δρόμος!!"
Αφορμή για το σχολιασμό του γνωστού συνδικαλιστή φαίνεται ότι αποτέλεσε η είδηση συγκρότησης της Επιτροπής Διαλόγου για την Κεντροαριστερά και η "διαμάχη" που έχει προκύψει ανάμεσα σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ, του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και του ΚΙΔΗΣΟ.
Διαβάστε παρακάτω τα όσα σχολιάζει στο Facebook:
"ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ φτιάξανε λέει επιτροπή για την κεντροαριστερά ανασυγκρότηση...
Βγαίνουν οι του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και διαμαρτύρονται που δεν τους κάλεσαν να συζητήσουν για το θέμα.
Απαντούν οι του ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙΟΥ ότι άφησαν 2 θέσεις κενές στην επιτροπή για το ΚΙΝΗΜΑ.
Ανταπαντούν οι του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ με ερώτημα "πως θα συμμετάσχουμε σε μια επιτροπή, αφού στη συζήτηση δεν μας καλέσατε;"
Εγώ λέω ότι όσο διαχειρίζονται τα κοινωνικοπολιτικά πράγματα οι ίδιοι κουρασμένοι, γηρασμένοι (όχι πάντα ηλικιακά) και μπουχτισμένοι από τη βολή τύποι, τότε ο "ήλιος" θα αργήσει ν' ανατείλει...
Αυτοί οι τύποι εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι το ευαισθητοποιημένο τμήμα της νεολαίας τρομάζει μπρος στον μαζικό κοινωνικό σχολιασμό. Εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι αυτό το τμήμα της νεολαίας περιορίζει την αυτοπεποίθησή του, λόγω απειρίας, και έτσι αρνείται να ασχοληθεί, γνωρίζοντας ότι το παιχνίδι παίζεται με "σημαδεμένα χαρτιά" και προκαθορισμένες διαδικασίες ανάδειξης στελεχών.
Εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι ο κόσμος ψηφίζει τον “πιο δημοφιλή” και συνήθως η επιλογή της ψήφου περνάει από το “φίλτρο”, που είναι απωθητικοί παράγοντες για τους νέους.
Βεβαίως, υπήρχαν και υπάρχουν νέοι άνθρωποι με σοβαρούς και γόνιμους προβληματισμούς, με ενδιαφέρουσα πολιτική σκέψη, οι οποίοι όμως στέκονται εξαιρετικά επιφυλακτικοί και δύσπιστοι απέναντι στην "επαγγελματική" κοινωνικοπολιτική ενασχόληση. Ας τους ξεχωρίσουμε, ας τους δώσουμε πολιτικό λόγο, πεδίο κι ευκαιρίες να δράσουν.
Σήμερα η γενιά αυτή βρίσκεται αντιμέτωπη με το οικονομικό κι επαγγελματικό αδιέξοδο. Απαξιώνει το πολιτικό σύστημα αλλά δεν κάνει κινήσεις για να αλλάξει την κατάσταση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μεγάλη αποχή κυρίως των νέων και από τις εκλογές.
Από την άλλη, δυο βασικά προβλήματα κάνουν αδύνατη τη συμμετοχή των νέων στα κοινωνικοπολιτικά πράγματα. Πρώτον η αδιαφορία του κομματικού και κοινωνικοπαραταξιακού συστήματος να απευθυνθεί και να δώσει ζωτικό χώρο κι ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους και δεύτερον η μειωμένη αυτοπεποίθηση της γενιάς αυτής που πλήττεται από ανεργία και δεν μπορεί να ικανοποιήσει βασικές της ανάγκες, πως μπορεί να βρει πόρους και διάθεση να ασχοληθεί με τα κοινά και να συνεισφέρει;
Ο Γιάννης Αγγελάκας μιλούσε για εκείνα τα παιδιά που «αν και γεννιούνται κανονικά, δεν μεγαλώνουν κανονικά». Είναι στιγμή ξανά σήμερα, να μιλήσουμε για κείνα τα παιδιά. Άλλοι προσπαθούν, άλλοι απογοητεύτηκαν, άλλοι τώρα αρχίζουν να ονειρεύονται. Άλλοι- λίγοι, δουλεύουν καθημερινά, άλλοι- οι περισσότεροι- προσπαθούν να βρουν κανά χαρτζιλίκι, άλλοι προσπαθούν να προχωρήσουν τις σπουδές τους. Άλλοι βρίσκονται ακόμα εδώ, άλλοι στο εξωτερικό. Όλοι σκέφτονται, προβληματίζονται, αναζητούν, αναρωτιούνται, πως μπορεί να γίνει διαφορετικά.
Πρέπει να μπει ένα τέλος στη διάλυση μιας ολόκληρης γενιάς. Πρέπει να πάει αλλιώς. Και αυτό σίγουρα δεν περνάει μέσα από την πολιτική συμπόρευση με όσους ευθύνονται και δεν αναγνωρίζουν ακόμα και σήμερα τις ευθύνες τους.
Και λέω ότι η νεολαία μόνο με την πολιτική μπορεί να έχει μέλλον. Όχι την πολιτική των λαμογιών, των κομματικών νεολαιών της καρέκλας και του ρουσφετιού, του πάρτυ και της χαζομάρας, αλλά την πολιτική της συλλογικής και ατομικής βελτίωσης, της πρόσδεσης του προσωπικού σου ονείρου με ένα συλλογικό. Και αν η πολιτική των κυβερνητικών νεολαιών δυσκολεύεται σήμερα κάτι να τάξει στη νέα γενιά, η άλλη πολιτική μπορεί να υποσχεθεί τον κόσμο ολόκληρο.
Δεν είναι η στιγμή για να κρυβόμαστε. Είναι η στιγμή για να πάρουμε θέση. Και αρκετοί εξ ημών είθισται να παίρνουμε θέση...και εφεξής πιο έντονα και πιο δυναμικά.
Όχι γιατί είμαστε σίγουροι για τα πάντα, αλλά γιατί είμαστε σίγουροι ότι θα χάσουμε τα πάντα αν αφήσουμε τη νιότη να περάσει άπραγη, αν αφήσουμε τις μέρες να περνούν και εμείς απλά να τις βλέπουμε...!
Γιατί υπάρχει άλλος δρόμος!!"
Κλείνοντας να υπενθυμίσουμε ότι ο Δημήτρης Καραγεωργόπουλος, ως στέλεχος της ΠΑΣΚΕ και της Σοσιαλαριστεράς, είχε παραιτηθεί το 2011 από το ΠΑΣΟΚ, όπως άλλωστε και χιλιάδες άλλα στελέχη του κινήματος την περίοδο εκείνη, δίχως όμως να αναζητήσει πολιτική στέγη στο ΣΥΡΙΖΑ ή σε κάποια άλλο πολιτικό φορέα.
